16/05/08

Ls pies de ls trilhadores

Retrato de Raul Coelho

Yera ua beç uns trilhadores que tenien la parba an las eiras i andában a trilhá-la. Al chegar a la nuite, drumíen an las eiras i anton para isso punien l trilho de pino, para serbir de cabanha. Apuis deitában-se i ambrulhában ls pies uns ne ls outros i assi drumien assossegados to la nuite.
Ora, un die, a la purmanhana, nun fúrun capazes d çtinguir ls pies de cad’un.
Calhou passar pulhi un buieiro.
Eilhes boziórun-le:
- Ei, Buieiro, pudies benir acá i çfrençar ls nuossos pies, pus nun somos capazes de ls çtrinçar, quales son de cad’un!
L buieiro arrumou-se a eilhes cumo le habien pedido. Ls trilhadores pensában que el iba a tirar ls pies un por un, de mansico.
Mas el agarrou la bara que traie an la mano i ampeçou a dá-le cun fuorça ne ls pies.
Anton, ampeçórun a gritar:
- Ai, ai, ai, ai, ai…Estes son ls mius!...
I assi ls trilhadores çtrinçórun ls pies de cad’un.


Maria do Céu Delgado,
cuonta oubida an Angueira,

traduçon mie.

Sem comentários: