Hoije cumo todo l mundo sabe, ye die 6 de janeiro de la era de Cristo.
Ye conhecido pul die de Reis, un die muito lhigado a la
temporada festiba, lhigado a las tradiçones chega a nós cun muita nomeada,
talbeç nun tenga tanta cumo l die 25 de dezembre, die de Natal, die que se
festeija l nacimiento de Nino Jasus, nien l die 1 de janeiro cumo l purmeiro i
ampeço dun anho nuobo, mas alguas ten, por eisemplo eiqui bien acerca ls
nuossos bezinos spanholes ye hoije queilhes ábren las prendas als ninos an
família, cousa que yá nós fazimos ne la nuite de cunsolada, quien sabe se nun son
eilhes que stan ciertos, partindo de l
percípio que fúrun ls Reis que lhebórun las prendas, i este die ye que chegórun
a la cabanha adonde staba la Sagrada Família!
Mas you pouco sei, de las tradiçones de ls bezinos d’alhá de
la raia, ambora tenga muita de la mie família misturada i alhá a bibir. I digo,
ua prenda you gustaba de le dar a eilhes todos, pequeinhos i crecidos neste die
de Reis, un paiç melhor, puis pul que eilhes me cúntan, i you sei que ye
berdade, bonda star atiento a las nuobas que mos chégan, ou listo i atiento a
la mie cidade (Miranda de l Douro) i lhougo me dou cunta, las cousas nun stan
fáceles, i cumo an muitas cousas na bida, quando l miu bezino nun stá bien tamien
nun stou you, naide se goberna cul mal alheno. L mesmo se puode dezir, cun nós,
que abrimos las prendas mais temperano, nun stamos bien hai muito tiempo, ou
talbeç inda pior, mas de l nuosso mal tamien nun le bai bien nanhun a eilhes.
Por lhargo tiempos se quijo querer que teniemos que ser
einemigos, alguien cobraba i ganhaba para spargir tamanha anfámia, nun staba nada nien an lhado nanhun screbido que
d’alhá solo mos puodie benir mal, s’alguas bezes assi acunteciu na stória, son tiempos
que alhá ban, agora quien mos disse a nós ua Spanha bien gorda, afertunada i d’algibeiras
chenas. Nun falo assi solo porque stou lhigado por lhaços familiares, falo assi
porque las mies alhembráncias inda nun s’apagórun i tengo bien persente de ls tiempos
que nun tenendo grano para fazer farina íba a Alcanhiças por torta (pan).
Hoije peçque la mie tie, stá cozendo un botielho al lhume,
quando boto esta crónica yá l oulor me chega als narizes, peçque esto por acá
tamien fui siempre tradiçon, que se mantenga ye seinha que inda hai que quemer
i esso ye l amportante.
Que ls Reis trágan muita felcidade a todos nós ls d’acá i d’alhá,
puis nada tengo cuntra ls reis nien a
las tradiçones. I se fúren fuonte d’amperaçon i spráncia anton l ganho ye
anteiro.
(Este marco stá ne l Cabeço de la Lhuç, bei-se l P "Pertual" de l lhado d'alhá, stá un E "Espanha")
Sem comentários:
Enviar um comentário