Stamos ne l més de la segada

Vincent van Gogh, Campo de trigo cun segador, 1889.


Stamos ne l més de la segada,
Dá-me auga fresca, mie Amada !
Ne l més que ben ampeça la trilha
I l sol aperta que nien ua cerilha !
Depuis irei cuntigo até al Naso…
Quiero traier dalhá un baso
Para plantarmos ua roseira
Quando fur l tiempo de la sementeira.


Toma auga fresca, miu Amigo,
Mas nun me piedas nien un beiso !
Sós bun poeta mas l perigo
Serie pensar que sós un anjo !
Se gustas de mi, spera mais un anhico.
Sou mui nobica, nun seias tuntico.
L que ye un anhico ?! Ye só un ratico…
Se quejires un beisico, anjico !



Vincent van Gogh, La sesta, 1889