30/12/09

Ouxalá!





Hai quien diga que mos fai bien ne ls redadeiros dies d’ancerrar l anho, parar un cachico i botar cuontas (relhembrar).
Subre l que fazimos i l que podiemos haber feito, l que fazimos de mal para assi remendar s’inda tubir remédio, las ajudas que neguemos als outros que percisában, las baboseiras que botemos, las amizades que melindremos, ls perdones que nun pedimos i nun demos, cumo serie justo dezir poner la mano na cuncéncia que ye la sentinela que mos fai cumpanha siempre.
You admito, tengo la cuncéncia de que muito mais podie tener feito para alhá de l que fiç, muitos fúrun ls momientos que me dei a la malandra, muitas fúrun las bezes que podie antregar-me a l’ajuda social, puis spremido nada fiç para bien de ls mais achegados i necitados, quantas bezes dixe cousas que nun bálien nada i zmedidas, nun dei un passo alantre para fortalecer i criar mais cunfiança i amizade.
Talbeç haba rezon de dezir que an cada fin de jornada seia buono fazer l resumo, abaluar las cousas i ampeçar outra melhor, arrecular camino, becir ls atalancadeiros, nun mos quedarmos a arrenegar todo i todos, nien botar só las culpas l anho. L anho que agora stá a dar las últimas nun le dou l miu boto de buono ye berdade, portou-se mal para muitos, será un anho para squecer, assi you seia capaç de dar algue para que l nuobo seia çfrente para melhor.
Tamien siempre oubi dezir que de las cousas malas nun reza la stória, alhebantar la cabeça i mirar palantre ancuontrar un modo i l camino mais justo, mais armano, mais fraterno, adonde cában todas las oupeniones, religiones i culturas.
Que haba justícia social, segurança para todos i que l quemer nun falte a naide.




Sem comentários: