L més de dezembre tamien coincido pul més de l Natal yá chegou, de mala cara an to l Paiç, mas que se bai a fazer, la chuiba fai falta, l friu para muitos i muitas cousas tamien.
Que serie de ls tendeiros i çapateiros se fusse siempre berano, cumo bendien eilhes las capas i ls capotes, ls miotes, ls gorros d’oureilhas, las camisolas de lhana, las mantas, las botas i galochas i todo l mais que só chega nesta temporada de friu i niebe. Alhá quedarien a tomar de polhina las bestimientas que ancerramos ne ls baús ne l sobrado de casa que só an dies deste, que bénen pul Natal i ne l eimbierno botamos a acunchegar l çamarro.
Tamien ye ne l més de Dezembre, més de Natal que an nuossas casas nas rues, nas abenidas, sotos i grandes comércios todo queda alhumbroso i quelorido, este més bira ua fiesta, este adbento que medeia até la fiesta de la Natebidade quier ser aporbeitado para aumentar las buntades i alhebantar ls animos para que la fiesta maior seia l punto alto de la houmanidade.
Més que se celebra l nacimiento de l Nino Jasus, simblo de paç, amor i partilha, na família, ne l trabalho, pulas aldés i cidades nun queda sítio adonde las refréncias nun séian feitas, de todos ls tamanhos i fuormas alhá stan ls persepes, clamando pula nuossa fé, cumbidando-mos a nun perder la spráncia que l die de manhana seia mais armano.
Sem comentários:
Enviar um comentário