13/12/11

Un berdadeiro facanito! ( Para cuncurso)

Saltában anraibados ls castelhanos andrento l forrador de calor. Las chamas spargien-se pulas paredes de fierro yá caldiado.
Alhá na rue fazirie friu, a abaluar pul aire a fungar ne ls piedamigos de cantarie.
L nieto scuitaba ancandilado la cuonta que sue abó l´ampeçou a cuntar apuis que ambos a dous fazírun l lhume i se aponien a anfeitar l pinho mais pequeinho a pie de casa i a fazer l persépio na sala.
Á abó, mas ne l tiempo de que tu me stás a falar, l tiempo an que tu tenies l miu tiempo, nun habie Pai Natal cun renas?, percurou-le el, assi qu´eilha parou un cachico para pensar ne l andruminar de la stória.
Que garotos tan zapacenciados son estes que nien podemos parar un sfregantico sien que eilhes mos bumbardéien cun outras cousa!
L´abó piçcanhou antes de l respunder para nun perder l filo a la miada que staba a debanar, la cuonta, más ua cuonta.
Nó nun habie, respundiu-le. Nien renas nien esses cunferrumes todos cun que jogais agora.
Tu yá m´habies cuntado isso abó, mas parece-me ua cousa tan ampossíble l Nino el solico ser capaç de bos traer las cousas pa l çapatico!
Cun esta ye que tu m´amuleste!, pensou sue abó.
Que garotos tan sabidos son estes deste tiempo! Nunca you tube deficuldade cun tou pai, i agora,… hai que ber!...
Inda quaijeque nun habie acabado de tener este pensar yá el staba: anda abó, cuntina la tue stória. Habies quedado nas farrapas d´algodon que ponies ne l presépio para fazer las bezes de la niebe. Nós tenemos aqueilhes”sprays” ora si abó?
Cumo podie, eilha iba andunando la stória…
Si. Poniemos-le algodon para dar fé de l friu que fazie na cabanhica adonde naciu l Nino Jasus.
Gustei de la stória abó! Mas á abó!, yá podemos ir a mofo?
Si, mas tenes que bestir la jaqueta i poner la gorra na cabeça.
Á bó!, puodo lhebar esta pedrica berdica que stá eiqui na parede, cargadica de mofo a parecer beludo?
Á bó! Á bó!!!!!!....

Sem comentários: