04/12/11

Ne l miu die de Anibersário squecírun-se de mi (cuncurso)

Bou cuntar-bos l que se passou l'anho passado, an casa duns (que se dízen ser) mius amigos, que se juntoram para festeijar l miu die d'anibersairo.

Fazirun ua grande fiesta an mie honra, cun ua arble de Natal mui bien decorada i eiluminada, cun muitas prendas para todos mas muitas mais pa ls mais nobinhos, i cun ua mesa chena de buona i mui gustosa quemida.

Stában todos a brindar, alguns yá meio borrachos, cuntando lhonas, rindo-se i dibertindo-se, quando chegou un bielho gordo, bestido de burmeilho, cun grandes barbas brancas i gritando: hó! hó! hó! Parecie tener bubido un copito a mais quando se deixou caer nun scabel i todos corrírun para el gritando: Pai Natal! Pai Natal!, cumo se fusse ua fiesta para el.

Por buolta de la meia nuite todos ampeçórun a abrir prendas,la çfazer ls ambrulhos,a 'abraçar-se, a rir-se e a brincar cul Pai Natal i culas guapas prendas mas parecie que naide sabie bien porque rezon fazien tan grande fiesta.

Hai mais de dous mil anhos, neste die 25 de Dezembre, benie a este mundo para çfazer todas las barreiras que separában las pessonas, para ansinar las pessonas a amar todo i a todos, sin çtinçon de cultura ó de religion.

Speraba que neste die 25 de Dezembre se lhembrassen de mi, de a mie bida, de l motibo de l miu nacimiento, que fui mui simplesmente “amar” a todo i a todos, mas ne l fin de tan grande fiesta berifiquei, cun muita tristeza, que ne l miu die d'anibersairo squecírun-se de mi.

Leonardo Antão

Sem comentários: