21/12/11

Hai paç an tues antranhas!

naide te diç
naide te fala.
Percisas dezir
percisas falar...,
scatrapulha te l silénço
cumo se las palabras nun te falássen.
Dues buoltas a l'aliança, miras te de dentro
i nun sabes l que dezir.
Son mafarricos teus pensares que se rebuolben:
l que dezir? Nun digas nada. Queda-te an silénço. Mas nun te sossega l remolino de lhuzicas a piçcar na mioleira. Fálas-te. Dizes-te an silénço, mirando la pantalha i oubes las ruodras dos carros a ruodrar na rue i l lhadrar de l perro. Yá chega de baboseiras. Calha-te, calha-te, assossega-te i bai te drumir. Bou drumir. L formigueiro, l remolino...que cousa quando un se queda solico an casa. Toca l telifone: yé para me ires bescar a las onze i cinco a corroios. Assossegueste. Hai paç an tues antranhas.
ac
21Dez11

1 comentário:

faustino.antao disse...

Buonos dies Antonho

-Guapo, mui guapo, que nunca bos falte l'anpiraçon.

Un Santo Natal i bun Anho Nuobo para bós i ls buossos.

Un abraço
Faustino