19/12/11

La catequese que tenemos que fazer




Cuonta para cuncurso (2)


Ls tiempos son outros, naide ten dúbedas, son tiempos modernos, defrentes daqueilhes an que you fui nino, mas cuido que na cabeça de ls ninos d’agora, nun hoube assi tantas demudas.

You cuido que cula eidade de l miu nieto, ten agora un anho i tal, cumpletará dous ne l próssimo berano, que yá nun tenien cuonta las bezes que mie mai i miu pai m’habie lhebado a l’Eigreija, se era buono ir ou nó nun stá an queston, la mai de l miu nieto s’algua beç l lhebou, a ber algua fui por acauso, muito menos a missa.

Tamien diga-se la berdade, habie de ser buono, star quedo i assossegado, guardar siléncio nesse lhugar, serie mais la cunsumisson que l porbeito, i stragaba la de ls outros, puis nun ye rapaç para se quedar quedo muito tiempo ne l mesmo lhugar i a oubir la mesma cousa, a nun ser quando bota ua buona sonada, i ende puode un cura botar prática a siete bozes ou passar un camboio a pie del, quel nun dá por eilha, nun sperta.

Mas dezie you, you dado l modo de pensar de ls mius i la bida que tenien, pula cierta yá era fragués cierto, i cuido que nun me fizo mal nanhun, nun debe tener sido por esso que me quedei un fraca figura, nien anrezinado i malo de feitiu.

Astanho stá nas mies cuontas, porque el yá ten mirar para todo, a fazer fé ne ls modo cumo oubserba las eimaiges de ls lhibros, de la telbison, de ls caramonicos ne ls sotos de brinquedos, cun anterder mais spabilado, an lhebar-lo a besitar ls persépios, an special, l de l’Eigreija de Nuossa Senhora da Graça an Corroios, puis ten siempre un persépio bien amanhado i s’habir bagar outros adonde stéian to ls simblos desta quadra natalícia.

A miu ber, ne l mundo de ls ninos tamien ten que antrar este mundo de suonhos i fantazie, l persépio, l Nino Jasus, sue mai, sou pai, na sue cabecica an formaçon todo ye amportante, las lhuzes queloridas, l sou piçcar, las baquitas, l burrico, ls me-més, l au-au-au a pie de l pastor, ls tius Magos, ye berdade que para un nino todos ls dies ténen que ser Natal, nunca haberá perdon para naide se assi nun fur.

Mas pribar-los de ber i conhecer l sprito desta quadra nun será cierto, se ne l feturo nun fur assi i seguíren outra direcion, será porblema deilhes, agora l mundo de l pai-natal nun puode ser eignorado, nien tan pouco ser só un home de barbas claras i lhargas bestido cun capote i un gorro de burmeilho carregando un grande saco culas prendas mais caras que habie ne l comércio de la baixa de la capital.

L papel de ls pais i pai-abós nun puode quedar-se por arrolhar ls sous nietos quando ténen ls denticos a salir, nien só poner la mano an baixo quando quieren fázen ls tenténs (ls purmeiros passicos) i s’amedróncan quando se chímpan ou dar ua upa nas cuntas para mercar l melhor canastrico, botar mano de la caneta i meter ne l mealheiro mais un pouco, l papel de ls pai-abós ten que ir para mais loinge, ténen que fazer la catequese, para queilhes fágan la defrença, para que manhana nun seian uns cifrones apagado, ls batotas de la sociadade.

Hai an todos nós ua hardança deixada puls nuossos antepassados, un património que mos ben de las nuossas ouriges, seia eilha religiosa, houmana, lhiteraira, patrimonial que ten que cuntinar, fazer camino ne l sentido d’aperfeiçoar i armanada an balores, para que l feturo seia mais justo, mais houmilde, menos eiguista. Cuido ser tamien esta la grande mensaige que mos deixa l símble de la comemoraçon de l nacimiento de l Nino Jasus pul Natal para toda l’houmanidade, ye ende que mos debemos ampenhar, i quanto mais temprano melhor.

L mundo de ls ninos stá nas nuossa manos (de ls crecidos) será melhor quanto melhor fur l nuosso ampeinho, quanto mais mos antregar-mos a esta lhabuta que ye eiducar i ansinar. La quadra natalícia, siempre fui, zde ls tiempos de mius pais i pai-abós ua buona temporada para dar i recebir, para alhebantar l sprito, refazer la spráncia, eibocar i lhembrar la sagrada família.

Adonde moramos nun hai galhos para cantaren a meia nuite, até porque pa l miu nieto agora son todos pius-pius, séian eilhes, palombas, pardales ou gaibotas que porqui essa spece hai-los que até apéstan que era cfícele el nun ls conhecer, mas garanto-bos l you, un die el há de saber cumo éran las missas de l galho na mie tierra, cumo las bibí i cumo inda hoije nun las squeci.

Mas essas cuontas quédan para mais tarde, you apuis digo-bos-lo.

1 comentário:

leonardo antao disse...

Buonas nuites Faustino,

Gustei deste testo i de l retrato de l Altar-Mor de l'eigreija de Zenízio.

La catequese que tenemos que fazer nun será "fazer l bien, bien feito!?"

Un abraço
Leonardo