Tous sbarruolhos, menumentos

Nun me canso de meter las manos

nas chagas de las tues paredes

 i tingi-las cun l sangre

stancado cun mofo i mangeilhos.

Hai ne ls tous sbarruolhos segredos

que te scuito cun pacéncia,

 tesouros ou talbeç miedos,

 scundidos a la tue nacéncia,

de degredos an degredos

 cun que te medrou l´amponéncia.

 Hai alhá oulores tamanhos

que son de sal i canseiras,

puis que tou barro burmeilho

amassado cun fome i sudor

ls guardou por cientos d´anhos.

Nun me canso de ls mirar

,tous sbarruolhos menumentos

adonde médran silbeiras,

caneleiros cun malzinas

 i ourtigones i  malbas,

 para lhabar nuossas fridas.

Lhabamos-las tanto mas tanto,

qu´até las manos amerósan,

 cun l´auga cun que se lhában.

Ls tous sbarruolhos son nuossos,

bai- mos-los fazendo la bida.