14/03/11




Para alhá de las muitas birtudes que ten esta sítio (blogue-frolesmirandesas) ua deilhas para mi ten sido l gozo de poner a público l que screbo, que ten sido dun prazer eimenso, porque cumpartilho cun bós, eideias, alegries, preocupaçones, mesmo sabendo que son quemuns a la maiorie de ls mortales, al publicar-las stou abrindo l’alma.

Esta cuonta que quiero cumpartir cun bós, oubi-la na rádio hoije a la purmanhana, quando andaba na rue cua cousica n’oureilha, cunfesso que naquel stante tube miedo s’alguien staba a mirar-me, porque dou-me la risa, i nestas cousas dun s’andar a rir-se solico ye muitas bezes tomado cumo simpríco.

Apuis deilha tener acabado, dei-me cuonta que la gráçia staba para alhá de cumo era cuntada, tenie alguas asparcéncias cun todo l que bamos assistido nesta tierra que caiu hai muito nas buonas gráçias.

Un tiu dixo que tenie dous filhos mielgos berdadeiro, tan berdadeiros que l mais de l mundo nun era capaç de ls çfrençar, até el cumo pai i la sue tie cumo mai quando benírun al mundo, tubírun d’ousar alguas astúcias para poder fazer la bida, ua deilhas era screbir la bida de Pedro i André nun cadernico, yá para nun falar de todas las seinhas nas bestimientas, oubjetos, las quantidades i horas de quemer, quien quemiu menos i quien comiu mais i por ende alantre.

Un die quando chegou a casa sue tie fui chamada d’eimergéncia i yá habie dado al biburon a Pedro, la priessa era tanta que dixo para l tiu dar l biburon a André, mas el trocou, porque nun staba screbido, Pedro quemiu ls dous biburones de lheite i André nada, que chorou chorou, i el sien saber l que fazer, puis l nino nun se calhaba.

Pedro regalado de la bida, nun tenie culpa nanhua, puis claro.

André cuitado cula barriguita a dar horas, nun habie de chorar!

Agora yá sou you a falar, squero que Pedro nun tenga sido bítima de muitos anganhos al lhargo de la bida, porque armanos somos todos, al menos als uolhos de Dius!

Sem comentários: