06/11/08

OUTONO


OUTONHO

Yá chube l Sol cun miedo l cielo arriba,
Nun ye clara la lhuç cum’era dantes;
La chelobrina nun anda yá tan biba,
I nun ándan ls rapazicos de musicantes.

La tristeza, dels balhes ye coutiba.
Passa l aire puls cardos biajantes,
I nun los lhieba yá, cum’antes íba,
Co eilhes fugindo, lebes i cantantes.

L pastorico achega-se a la manta;
L boieiro ambufado yá nun canta,
I ls ganados só bérrian de tristeza…

Parece que la alegrie destas preinadas
Se trocou pur nubricas anegradas
Pa de lhuito bestir la natureza.
Pe. Mourinho

Sem comentários: