03/11/07

Roberto L Diabo !

Outro « chupista” mas este de quelor burmeilha, cumo chicha :
« Fistulina hepática », anciclopédia Wikipédia



Quiero aqui cumpletar la splicaçon que dou hai poucos dies Sr Faustino Anton: als «chupistas» de que mos falou, ne l sou testo memorable, dá-se-le, tengo quaije la certeza, l nome científico de “ganoderma applanatum”. Esses roques nun son comestibles, por acaso! Ténen, parece, un gusto amargoso, i l mais cierto ye que séian benenosos por medráren de facto muitas bezes cerca de stiercos i sterqueiras que bótan tanto bafo i chéiran tan mal que até se le dá, parece, l nome de “cagado de bruxas”... !
Mas bal la pena tamien saber l seguinte: hai outros “chupistas”, roques tamien parasitas, mui aparecidos cun esses, mas de quelor burmeilha (cumo la chicha!) cun l nome de “fistulina hepatica” mas tamien chamados ne l país adonde moro “lhénguas de buis” ou até “fígados de bius” (Langues de boeufs / foies de boeufs)... I debo dezir que ye an lhéngua francesa (i tamien anglesa) que l artigo dedicado a esses outros “chupistas”, na Wikipédia por eisemplo, ye un de ls mais cumpletos. Tan cumpletos que naide ten miedo afinal até de ls comer...
Arrincados a las arbles que ban als poucos robendo, cuntaminando i prejudicando grabemente i fatalmente cumo se fusse até ua maleita i cancaro até, cortados depuis als cachos quando inda stan dóndios i stufados cun salsa i alho (que tamien fasta las bruxas, parece!) na fin de la purparaçon, sáben mesmo bien! Quien dirie? You yá probei; puodo anton teçtemunhar.
Quando yá son duros, cumo suola ou até cortiça ou madeira, acá para mi inda dében de serbir para ua cousa: para botar al lhume i fazer brasas i depuis cinzas que ajúdan a adubar... precisamente l stierco !
I para que puode serbir tamien un bun stierco senó para fazer medrar froles precisamente?... Froles antre las mais guapas de l Mundo. Froles mirandesas por eisemplo...
Mas esso quien ye que inda nun l sabie ?

Ua beç, hai yá muitos anhos, lhembro-me de haber apanhado i comido ua dessas “lhénguas de buis” nun matorral mui grande, na Normandie eisatamente, adonde cheguei a bibir 10 anhos. Alhi acerca, passaba l riu Sena cun ua anchura ampressionante, pul menos trés bezes maior que an Paris por eisemplo. I alhi acerca tamien, habie un castilho mui antigo cun un nome mui ampressionante tamien: l castilho de Roberto l Diabo... !
Tan ampressionante talbeç cumo l fato de haber ne l tiatro popular mirandés (Quien dirie tamien?) ua personaige cun l mesmo nome... Roberto l Diabo !
Nun houbo nada antretanto que mos ampedisse de purparar i subretodo de comer la afamada “fistulina hepática”... tamien chamada “lhéngua de bui”... ou tamien simplesmente “chupista” ! Até por aqueilhes lhados, alhi acerca de l castielho cun l mesmo nome: Roberto l Diabo!
Si, Roberto l Diabo !


Castilho mediabal de Roberto l Diabo, na Normandie:
até l puoden ber aqueilhes que ban de carro pula outostrada que lhiga Paris a Le Havre...


Mitos, lhiendas, fadas i guerreiras nun fáltan tamien naqueilhas tierras...


2 comentários:

AF disse...

Anton esso Reberto de l Diabo eisistiu mesmo i até ten castielho i todo...!? Las cousas que la giente bai daprendendo...
Hai testos que puoden saber tan bien ou melhor que lhénguas de bui refogadas. Oubrigado Ana.
Bou a ber se sei cumo le chamamos acá a esse roque cun cara de chicha.

Ana disse...

Parece que nun houbo só un mas bários “Roberto l Diabo” ou “Reberto de l Diabo”...
Mas nun se sabe bien na realidade quien era por eisemplo la personaige de l castielho de l mesmo nome situado a mui pouquitos quilómetros de la cidade de Ruan (Rouen), a meio camino antre Paris i Le Havre; hai un relato scrito que data de l ampeço de l seclo XIII que cuonta la lhienda segundo la qual serie l filho de “India” (Inde) mulhier de un duque de Normandie... e de l diabo! Hai quien pense tamien que poderie ser un decendiente de Rollon, chefe biking, i l pai de Guilherme l Cunquistador, un de ls purmeiros duques de Normandie...
You própia yá habie squecido essas lhiendas i stórias todas mas cada qual puode ler splicaçones por eisemplo na Wikipédia a perpósito de la personage histórica (pul menos an francés) sabendo que “Roberto l Diabo” tamien ye l nome dua borboleta...
Besitei esse castielho de que bos mostrei ua eimage un die cun ls mius filhos quando inda éran bien pequeinhos. Passemos por todos ls subterráneos desse castilho mediabal adonde habie representaçones i splicaçones sobre la história de la Normandie, particulamente a partir de las ambasones puls bikings a partir de l seclo VIII. Oubimos falar de Rollon, de Guilherme "l Cunquistador"(que cunquistou la Inglaterra na batalha de Hastings an 1066) i tamien de la reina Matilde... i fui alhá tamien que pula purmeira beç bimos i até antremos dentro dun drakkar (sien precisar de ir até ls fiordes de la Noruega)...
Yá stábamos prontos para nabegar cun homes barbudos, armados até l dientes, abentureiros, piratas i guerreiros antre ls mais afamados capazes d’ir até la fin de l mundo: até la América !
Bimos i daprendimos mesmo muita cousa, mas nun se me lhembra, palabra d’honra!, de ber esse bicho malo que se chama... l diabo ! Yá habiemos comido “fistulina hepática” !
I yá que se falou bastante de l quelor burmeilho (l quelor de la chicha a perpósito desse roque comestible que tamien bos apresentei), só querie lhembrar inda que houbo na história de las ambasones bikings, un guerreiro afamado, talbeç l mais afamado, que se chamaba Erik, l Bermeilho ou Rubio. Por haber cumetido un assassinato na Noruega, fui banido i oubrigado a ir para la Islándia i depuis para la Gronelándia até acostar un die a ua tierra a que dórun l nome de Vinland: era la América de l Norte i todo esso se passaba, parece, ne l anho 1000, quaijeque 500 anhos antes de Cristóban Colombo...
Mas l que ten a ber todo esto cun l diabo, Roberto l Diabo i subretodo ua personaige tamien cun l mesmo nome que aparece finalmente tamien nun quelóquio de l triatro popular mirandés... ?
Quien l sabe ?