15/09/11

L lhibro “L Ancuontro”




Chegou-mos a las manos hai pouco mais dun més l libro “L Ancuontro” ua nobela screbida por Válter Deusdado, tubo l sou salimiento nua guapa cerimónia ne l die 14 d’Agosto ne l salon de l’Associaçon an Zenízio, lhibro que ben anriquecer la yá muita lhiteratura mirandesa.

You bengo dezindo de hai muito tiempo a esta parte que yá nun hai çculpas para naide, nun ler nien stimular ls ls sentido por falta de lhiteratura screbida an mirandés, assi haba gusto, porque ne ls redadeiros anhos ten sido buono l manadeiro, pul miu lhado digo-bos gustaba que fusse muita mais, mas debagarico, cun tino i culidade eilha bai fazendo camino, ende stan yá ua buona semba d’obras publicadas, çponibles a todos, de ls mais bariados temas i formas de screbir, d'outores de las mais bariadas eidades i sítios.

L lhibro “L Ancuontro”para mi ye causo para dezir que tamien you m’ancuntrei atrabeç de la lheitura desta nobela. I nun fui solo porque me relhembra ou pon an cuntato cua passada rialidade que fui de milhares i milhares de jobes deste paiç i nun cierto tiempo que tamien fui l miu, mas tamien porque me dá la possiblidade de conhecer i daprender todo un bocabulairo bien própio, lhigado a outros modo de bida, que nun éran ls de l campo, de la lhidas nas tierras, nas bindimas i trilhas, mas si dua guerra i cumo se çperta para ua rialidade política.

Esta obra retrata bien ua rialidade, la lhéngua mirandesa nun ten peias nien frunteiras, nun stá agarrada solo a tratar temas de l campo, eilha nun ten lhemites, eiqui botou-se a relhatar todo un mundo de guerra de l oultramar i cumo eilha strampalhou i streformou tantas bidas, cumo yá l habie feito, an testos, na poesie, cuontas, lhiendas i lhonas.

De lheitura fácele i simples, hai que prestar houmenaige a sou outor, trata bien l tema i antrega-mos ua mensaige pura, l sentido de las cousas stá siempre andrento de nós, nunca zistir, i ancuntraremos l camino cierto, i nada mos faltará.

Conheço l outor zde siempre, (zde nino) home de carátele buono i un sentido de repunsablidade houmana i porfessional fuorte, siempre sereno, cun quien dá gusto falar. Muito sabido (spriente), nun se nega a dar un cunseilho nien ua palabra d’animo a quienquiera. La paixon quel botaba pula lheitura zde garoto fui siempre algue que me zlhumbrou, por esso nunca fui para mi surpresa el rumper pul mundo de la scrita mirandesa, siempre acumpanhei to las publicaçones que fizo an rebistas, jornales, n’anternete, partecipaçones an cursos i palhestras que yá son ua buona semba deilhes al lhargo de muitos anhos.

Ye ua obra que recumendo a ler, porque para alhá de la mensaige, tamien tenemos la recumpensa de la daprendizaige.

2 comentários:

ACangueiro disse...

ainda nun tubo ouportunidade de dar ls parabines al autor i cumprar para ler. Solo apuis de ler direi algo.

leonardo antao disse...

Buonas nuites Faustino:

Parece-me mui antressante i mui rialista este tou comentairo a la nobela screbida por Válter, que ye, cumo tu bien screbes “ua buona maneira de chubirmos mais un scalon na dignificaçon de la cultura i de la lhéngua mirandesa”.

Çtaco de l tou testo, por me parecer caraterizar bien l lhibro, este cachico “esta obra retrata bien ua rialidade, la lhéngua mirandesa nun ten peias nien frunteiras, nun stá agarrada solo a tratar temas de l campo, eilha nun ten lhemites, eiqui botou-se a relhatar to un mundo de guerra de l'oultramar i cumo eilha strampalhou i streformou tantas bidas“.

Mui oubrigado Faustino por mais este comentairo i parabienes a Valter por mais este cuntributo pa l anriquecimiento de l patrimonho lhenguístico mirandés.

Un arrochado abraço,
Leonardo