2-La quemunidade Zeníziense (na cuntinidade)

Cumo yá dixe na crónica (1) que screbi subre la comemoraçon de la fiesta de Nuossa Senhora de las Candeias (“2 de Febreiro”) pula quemunidade Zeníziense a bibir an Lisboua i alredores, un de ls puontos altos era la Missa, mas l almuorço/cumbíbio nun le queda atrás.

Dambos a dous ténden a cumpletar-se, porque naide bibe só alimentando l’alma cumo tamien naide bibe solo quemendo repastos, nun somos capaç d’apartar estes dous cachicos de tiempo, siempre cuidemos que eilhes se cumplétan i anquanto assi fur i l’Associaçon Cultural i Recreatiba Nial de la Boubielha (ACRNB) todo fará para ls pormober.

I fui cun buono i farto almuorço que la quemunidade Zeniziense, apuis de salir de la missa cuntinou la fiesta, l restourante era bien acunchegado, maneirico cumo se quier nestes dies adonde queremos star bien uns a pie de ls outros, nun stantico todos ls festeiros acupórun lhugar a pie de las mesas i dando un muordo eiqui outro eilhi, íban sien dar por eilha metendo la cumbersa al carreiro, las purmeiras son cumo siempre las nuobas mais recientes, mas bien debrebe demúdan, porque las suidades son muitas i la gana de poner an die todo aqueilho que fui atamado zde l redadeiro ancuonto ten ganas de salir . Anton, ye un ancanto ber to l mundo ambersando i sunrindo, porque la sastisfaçon de eiqui star fai cunque cada un de nós se deixe lhebar para todo un tiempo dantes i para cuontas que mos son mui queridas.

Armanados neste sentimiento, la nuossa quemunidade Zeniziense acredita que son estes almuorços/cumbíbios fincones ne l zerto para onde la zoumanizaçon mos quier ampurrar, cada un de nós cumo eilemiento percisa deste coletibo para s’abrir, poner las eideias an die, comunicar i dar lhargas a la sue eimaginaçon, nun se deixar bencir pul’oupresson que la sociadade an geral mos pon cumo carga anriba to ls dies.

La nuossa quemunidade, atrabeç de l’Associaçon CR Nia de la Boubielha ten stado siempre d’atalaia al sentimiento de to ls Zenízienses, sous familiares i amigos, i porque sabe que alhá bien ne l fundo de cada un inda bie muita tradiçon i questumes, nun quier nien deixará de pormober estes ancuontros cumo meio de lhigaçon a esses balores, para que nun çcámben ne l çconhecimiento i andefrença.

La quemunidade, tal cumo ye hoije i siempre fui, nun quier ser defrente de la muitas que porqui todos ls dies bemos fazendo un trabalho amportante, quier si ser un sítio, ua jinela un puonto de referéncia adonde todos téngan la possiblidade de partilhar, recebir i dar. Somos pessonas cun preocupaçones ne l die de mananha cumo quemunidade i cuntinidade, porque las geraçones mais nuobas d’alhá nun stan tan motibadas, i ls recendidos por outras quemunidades d’amigos stan spargidos, cumo ye natural, nun hai que tener arrecelo, tamien nun ye çcunsulo para naide, hai si que fazer bien l que a nós i agora mos bai ne l coraçon i n'alma.

Gustamos de dar l nuosso melhor, anton tenemos que l cuntinar a fazer, até porque nun mos perdonariemos a nós mesmos se nun l fazíssemos, porque amamos la nuossa quemunidade.

L’Associaçon Cultural i Recreatiba Nial de la Boubielha (ACRNB) atrabeç de ls sous uorganos i associados sabe que l die que zaparcir, cun eilha zaparece todo un saber coletibo, zaparécen ls jogos tradiçionales, ls almuorços/cumbíbios, ls ajuntouros cumo manantial de refuorço d’amizades i partilha d’afetos, la possiblidade de reforçar lhaços, l cuntato houmano.

Naide ganhará, nun ganha la cultura, nun ganha la lhéngua nun gánhan las pessonas.Porque ye para eilhas i só para eilhas que las Associaçones ténen que trabalhar.