05/06/10

antre burra i mula

«Ua família camposina probe, de las rialmente probes, nunca chegarie a ser duonha dua carroça nien tenerie puosses para sustentar un animal de tanto quemer cumo ye la mula.» José Saramago, As Intermitências da Morte, Caminho, p. 49
Li esta frase de Saramago i, al ampeço, achei-la stranha, nun me parecendo berdadeira. Mas apuis dei cumigo a pensar que ls probes poderien tener, quando muito, ua burrica. «Solo apuis uns meses apuis de mos casarmos ye que you i tou pai fumus capazes de mercar ua burrica, na Feira de ls Burros, i yá mos habiemos casado an Maio. Se teniemos que arar pediemos la de un bezino, i era a torna l burro.» I acrecenta miu pai: «Que cuidas... eiqui habie muita mula, mas, se fusses por Ruolos ou por Picuote, éran ralas las pessonas que passában dua burranca ou dues. Ua burrica, siempre fui meia mantenéncia dun probe. Fui l purmeiro animal que you tube, apuis de casado, i fui l redadeiro de que me çfiç, yá habie passado de ls uitenta. Miu pai, que era peleiro i recendiente de Argoselo, simpre dezir: un home cun ua mulhier bibideira i ua buona mula nun percisa de mais nada, nun hai maior fertuna.»

2 comentários:

Adelaide Monteiro disse...

A isso se chama la berdadeira felcidade: l amor de ua mulhier bibideira, ua burrica, la lhabuta diária para se chegar a tener ua mula...
Guapo, mui guapo.

Bs
A.

Fir disse...

Em contrapartida, se olharmos para o governo, o que não falta são burros e mulas.
Ye la bida.
Abraço,
F.