07/07/07

Cartas de Adília (01)


Sendin, 1 / 6 / 1958


Querida D.


Acá recebi la tue carta i quedei mui cuntenta de saber que todo corriu bien ne l bapor, i que era mui galano i l mar mui grande i esso todo, que you nun sei nada desso. Stimamos que esta te baia a ancuntrar bien de salude na cumpanhie de l tou home, que nun seia por haberdes casado por percuraçon que nun bos déiades bien.

Mira, filha, fartei-me de chorar de l que me cuntas dende, de l Brasil, que há de ser ua bida bien çfrente de la nuossa, que eiqui nun mos falta nada i yá ponimos la huorta de ls Bimes, mas deixa-te star que, bien sabes, esta bida ye mui arrastrada que ua pessona nun ye capaç d’andar un die de camisa labada. Sabes que tu prima M. liu-me la tue carta mais de dieç bezes, que yá iba farta de m’aturar i ten rezon que tamien ten que aturar la bida deilha. Mira, agora ye A. que scribe, que yá anda na segunda classe i ye mui spierto pa la letra, que todo mundo diç que l rapaç bai loinje, ouxalá seia berdade.

Mira, filha, hai mais ou menos un més que se morriu tie X. bielha, que sinto muito la falta deilha que benie parqui a fazer meia pa l nuosso puial. Tou pai ten andado algo alancado, que até le tengo miedo a la segada, que ls panes yá ban bien pasmados i se un nun stubir an cundiçones nien a torna geira puode ir, i un acá ten que se ir aguantando el solico.

Aqui na rue, todo mundo pregunta muito por ti i stan siempre a amentar an ti, se te haberás dado bien cul tou home, bien sabes que las pessonas fálan por todo i quando nun sáben ambéntan. Pónen-se ende puls puiales de l Barrialto i nun son capazes de star calhadas, i dá-se-le falar assi de cousas que quédan loinje cumo l Brasil. Tomara you tener portador que siempre te mandaba algo, un chouricico ou assi, mas naide bai par’ende tan loinje i se calha até chegaba ende rancioso. Mira a ber se tratas de ti i te cuorre bien la bida i nun deixes de dezir quando you tubir un nieto que yá bai sendo tiempo.

I nun digo mais nada que se stá a acabar la fuolha i A. inda nun stá mui afeito a screbir delgeiro, mas yá pon la era a modo de cuonta, cumo berás. Dá-le muita besita al tou home i a tou cunhado i cunhada. Toda la giente de la rue manda besitas para bós. I tou pai tamien. De tue mai recibe un beiso, que se me lembra muito de ti.

Fui A. que screbiu i tamien te manda besitas.


[Ls nomes fúrun tirados para nun eidenteficar las pessonas. Inda ye un manhuço buono de cartas i achei que tenien antresse, anque la stória nun se faga de cousas assi pequeinhas. Stá bien de ber que la tie bieno de l Brasil i deixou las cartas. Ne l manhuço até hai cartas de la Fráncia, Buonos Aires i doutros lhados, mas l mais deilhas son de Sebilha.]



1 comentário:

zm disse...

timpos de outros tiempos quales serán ls melhores tiempos