25/01/08

Caminadas

Li cun muito antresse este redadeiro testo de Leonardo Anton; fizo mui bien de relhembrar todo l balor (cultural tamien) que represéntan esses animales que siempre prestórun serbício, pula cierta zde que l home ye home.
Hoije antretanto hai cada beç menos, l suonho i la necidade tamien de muitos sendo pul cuntrairo de possuir i de se deslocar l mais rapidamente possible por caminos por bezes inda bien caóticos ne ls termos dessas tierras de Miranda nesses beículos eiquipados i purparados para essas cundiçones que son ls jipes i beículos todo terreno…
Antretanto, pessonalmente, puodo teçtemunhar tamien i dezir que guardo lhembráncias andescretibles de ciertas caminadas que cheguei a fazer an Sendin, na mie anfáncia i adolecéncia tamien, a cabalho na burra…
Hoije, an jipe, alhá an Sendin por eisemplo, chega-se al riu Douro an menos de meia hora i todos sabemos quales puoden ser las bantaiges que assi seia…
Antretanto, nada se acumpara cun ciertas caminadas que por bezes durában horas i horas, ua manhana ou ua tarde toda a decer i depuis a chubir outra beç las arribas por pequeinhos carreirones, giralmente depuis de haber drumido a la borda de l riu, i que se fazien antigamente a cabalho nua burra ou nua mula percisamente…
Todo era mais debagaroso, solo se oubien ls rugidos de la natureza i parece que até cunseguiemos dar mais balor a las cousas… Todo era mágico i muito mais mágico até que agora…
Hai que arranjar maneira de screbir mais subre este tema. Si, ye eissencial cuntinar a criar burricos i tornar outra beç a saber l que bálen las cousas.

Sem comentários: