12/09/15

Jogos tradecionales an Zenízio


Cumo siempre acunteciu ne ls redadeiros anhos, tamien astanho ls jogos tradecionales (de berano) fúrun un éisito. Dende you dezir que mais ua beç l’Associacon Cultural i Recreatiba “Sol Nascente” stá de parabienes.

Puis ye esta Associaçon que pormobe i s’ancarga de todo, cun sprito de mantener bibos ls jogos mais tradecionales de l pobo. You quaije m’astrebie a dezir que este ye l punto alto de las atebidades associatibas, mesmo sabendo que la matáncia de l cochino i outros jogos feitos durante l anho tamien séian chenos de segneficado.

Tornando als jogos deste berano, l fito, la raiuola, tiro al albo, jogo de bola de sulteiros i casados, la corrida de sacos, este cun special segneficado puis ye çputado pulas mais nuobas i nuobos de l ajuntouro, que puxando de las sues baléncias i piernas se bótan chenos de gáçpia i sastisfaçon. Jogos que para muitos de nós son deseados durante un anho quando andamos por fuora, por Bergáncia, Porto, Lisboua, Spanha, Françia, Canadá i outros sítios de l mundo, todo un munton de pessonas que nun squécen las sues ouriges, que les cuorre ne la sangre i que la maior parte yá passou als sous decendientes.

Pul que çcuitei por alhá quier-me parecer que ls ourganizadores pa l anho que bén ténen que ajuntar a estes jogos outros para acupar todo l pobo que stá persenciando, an special pa las rapazas i ties.

I para ancerrar esta pequeinha crónica digo-bos, se jogar i çputar ls jogos antre ls jogadores fui guapo, guapo tamien fui l momiento d’antrega de las taças i medalhas als bencedores, birou ua fiesta, i será tamien pula cierta un momiento para muitos einesquecible, ls jobes lhebaran para toda sue bida ua lhembráncia deste cumbíbio i ounion.

Stá l’Associaçon i ls sous Ourganos ne l bun caminho, todo l que seian eibentos de bibir i rebibir, mantener tradiçones i questumes que mos bénen de ls nuossos antepassados, son probas de que son mercedores de ls balores dun pobo eilustre a que pertencemos i queremos honrar.

You, cumo Zeniziense solo puodo ourgulhar-me i dezir-bos oubrigado por estes cachicos.

Bien háiades

(Crónica salida ne l Jornal Nordeste "Fuolha Mirandesa" eidiçon nº 982 de 8 de setembre de 2015)




Sem comentários: