10/02/12

Streformemos l'outopie an rialidade

Ne l berano atrasado, stube ua sumana na Bulgária, adonde andei arrimado a mil quilómetros.

Trata-se dun paiç mui guapo.

Dous terços son muntanhas totalmente arborizadas, l restro, ricas prainadas i guapas praias de l Mar Negro. Un paíç cun grandes potencialidades percipalmente na agricultura i ne l turismo. Inda assi, cun grabes porblemas d'orde social.

L salairo mínimo ye baixíssemo, un porsor ounibersitairo ganha menos de 500 ouros, ua minorie altamente perbilegiada, muito zamprego i ua sigurança social quaije einesistente.
Dues cousas sáltan a la bista mal se chega alhá: la guapeç de las paisaiges i l robeç, la eilebada degradaçon de las casas adonde las pessonas móran, assi cumo las antigas anstalaçones fabriles.

Dórun-me cumo splicaçon que la grande maiorie de las habitaçones éran propiadade de l Stado, pagando la populaçon ua renda simbólica i hoije quaije naide ten denheiro para fazer la l’amanho de las mesmas. Ne l'anterior regime la salude, l'ansino i l'habitaçon éran assegurados pul Stado i quaije nun habie zamprego.

Delantre de tamanha ziluzon de l stado de las cousas, preguntei al simpático i listo ourientador (un tiu natibo cun cerca de 50 anhos, 10 de ls quales passados an Spanha) qual de ls regimes achaba que fusse melhor pa l sou pobo, l socialismo ó l capitalismo?

-Respundiu-me sin eisitaçon: l socialismo.

Mais me dixo, muita giente, ten suidades del. Inda assi, segundo l Dimitri, ne l'outro tiempo tamien nun era todo un mar de rosas. Loinge desso. Houbo aprobeitamientos, falhas, zbios, abuso de poder. Na sue oupenion, l socialismo ye bien mais justo que l capitalismo.

L porblema ye aplicá-lo corretamiente.

L porblema, inda segundo el, ye l'home.

I anterrogaba-se se tal zeiderato nun será ua utopia.

Bolbi a percurar-le, anque todo, deberemos calharmos-mos, oubedecer al regime que alhá bigora agora i an quaije to l mundo, que, cumo sabemos, mos lhieba a la barbárie, ou debemos lhuitar para streformar l'outopia an rialidade?

Respundiu-me afirmatibamente.

Debemos lhuitar por el i tentar barrer dua beç por todas l que stubo mal.
I que outro camino mos lhieba a la dignidade?
Nun será la demanda de la justícia i de la paç la normal marcha de l'houmanidade?

Francisco Ramalho
Corroios, 8 de Febreiro de 2012


TRANSFORMEMOS A UTOPIA EM REALIDADE
No Verão passado, estive uma semana na Bulgária, onde percorri cerca de mil quilómetros. Trata-se de um belo país. Dois terços são montanhas totalmente arborizadas, o resto, férteis planícies e belas praias na costa do Mar Negro. Um país com grandes potencialidades principalmente na agricultura e no turismo. No entanto, com graves problemas de ordem social. O salário mínimo é baixíssimo, um professor universitário ganha menos de 500 euros, uma minoria altamente privilegiada, muito desemprego e uma segurança social quase inexistente. Duas coisas saltam à vista mal se chega lá: a beleza das suas paisagens e em contraste, a enorme degradação do parque habitacional e antigas instalações fabris. Foi-me explicado que a grande maioria das habitações eram propriedade do Estado, pagando a população uma renda simbólica e hoje quase ninguém tem dinheiro para fazer a respectiva manutenção das mesmas. No anterior regime a saúde, o ensino e a habitação eram assegurados pelo Estado e quase não havia desemprego. Perante tão desoladora situação, perguntei ao simpático e arguto guia (um nativo com cerca de 50 anos, 10 dos quais passados em Espanha) qual dos regimes achava que fosse melhor para o seu povo, o socialismo ou o capitalismo? Respondeu-me sem hesitar: o socialismo. Aliás, muita gente, disse-me, tem saudades dele. No entanto, segundo o Dimitri, no outro tempo também não era tudo um mar de rosas. Longe disso. Houve aproveitamentos, falhas, desvios, abuso de poder. Na sua opinião, o socialismo é bem mais justo que o capitalismo. O problema é aplicá-lo correctamente. O problema, ainda segundo ele, é o homem. E interrogava-se se tal desiderato não será uma utopia. Voltei a questioná-lo se, apesar de tudo, deveremos resignar-nos com o sistema que lá vigora agora e em quase todo o mundo, que, como sabemos, conduz à barbárie, ou devemos lutar para transformarmos a utopia em realidade? Respondeu-me afirmativamente. Devemos bater-nos por ele e tentar erradicar o que esteve mal. E que outro caminho nos aponta a dignidade? Não será a demanda da justiça e da paz a normal marcha da humanidade?
Francisco Ramalho
Corroios, 8 de Fevereiro de 2012

Sem comentários: