08/02/12

ANQUANTO LA LHÉNGUA FUR CANTADA

João Botelho


ANQUANTO LA LHÉNGUA FUR CANTADA

un filme de João Botelho, de que eiqui se deixa un resume, an pertués i an mirandés, i que será apersentado an Miranda i na Casa de la Música ne l Porto. L resume ye assinado pul própio cineasta.


ANQUANTO LA LHÉNGUA FUR CANTADA, este povo não morre. Lembro-me quando eu era criança, de “romances” cantados de porta em porta por uma mulher com voz de “falsete”, acompanhado por um homem de acordeão, que ganhavam a vida vendendo histórias impressas em papéis coloridos.

O planalto de Miranda, único em língua e rico em gente, geografia e tradições que vêm do início dos tempos, tem uma riqueza musical inigualável . Porque não atravessá-lo com a Catarina Wallenstein, com rosto de “Madona”, que canta como ninguém, acompanhada pelo extraordinário acordeão do Gabriel Gomes, com rosto de anjo, e seguido pelo burro “Atenor” de pêlo comprido e avermelhado, perfeito exemplar do burro mirandês?

Há alguma coisa mais comovente do que a polifonia dos cantantes das Almas de Sendim? Não é verdade senhor Giacometti? O meu amigo Dr. Amadeu Ferreira, ficará contente e com ele todos os mirandeses a quem dedico este pequeno filme.

João Botelho, Fev. 2012

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ANQUANTO LA LHÉNGUA FUR CANTADA, este pobo nun se muorre. Lhembra se me, de you nino, de “remanses” cantados de puorta an puorta por ua tie cun boç de “falsete”, acumpanhada por un tiu de armónico, que ganhában la bida a bender cuontas ampremidas an papelicos de quelores.

L Praino Mirandés, único an lhéngua i rico an giente, giografie i tradiçones que bénen de l ampeço de ls tiempos, ten ua riqueza musical sien acumparança. Porque nó atrabessá-lo cun la Catarina Wallenstein, c’un rostro de “Madona”, que canta cumo naide, acumpanhada pul stroudinairo armónico de Gabriel Gomes, cun cara de anjo, i atrás l burro “Atanor” de pelo grande i aburmelhado, purfeito eisemplar de l burro mirandés?

Hai algue cousa mais quemuobiente do que la polifonie de ls cantadores de Almas de Sendin? Nun ye berdade senhor Giacometti? L miu amigo Dr. Amadeu Ferreira, quedará cuntento i cun el todos ls mirandeses a quien le dedico este pequeinho cinema.

João Botelho, Fev. 2012




3 comentários:

ACangueiro disse...

cumo mos anche de proua oubir palabras assi. La polifonie de los cantantes das Almas sonam apuis de las trindades i anchen la nuite i ressonan l die cula claridade.

parreirex disse...

grande nobidade. quando?

leonardo antao disse...

Buonas nuites Amadeu:

Gustei deste resume, an special deste cachico “L praino de Miranda, único an lhéngua i rico an giente, geografie i tradiçones que bénen de l'ampeço de ls tiempos, ten ua riqueza musical inigualable”.

Parabienes a João Botelho, que cun esta frase i este filme demunstra la grande cunsidraçon que ten pula lhéngua i cultura mirandesas.

Parabienes Amadeu por teneres publicado eiqui esta guapa frole.

Un abraço,
Leonardo