Die de l Porsor

"L que you quiero, arriba de todo, ye que bíban felizes."

"Nun le dixe talbeç estas palabras, mas fui isto l que quije dezir. Ne l çumário, pus assi:
Cumbersa lebe cun ls rapazes. I pedi, más que todo, ua cousa que questumo pedir als mius alunos: lialdade. Lialdade cumigo, i lialdade de cad'un para ls outros. Lialdade que nun ye solo nun anganhar l porsor ou l camarada: lialdade atiba, que mos fai, cumo tal, a cuntar sien miedo las nuossas fraquezas ou a dar-mos la risa solo quando tenemos buntade (i anton rirmos-mos mesmo, porque nun ye lialdade deixar anton de mos rir) ou a nun ajudar l camarada an falso.
Nun sou, cerca de bós, más que un camarada un cachico más bielho. Sei cousas que bós nun sabeis, de la mesma maneira que bós sabeis cousas que you nun sei ou que yá me squeci. Stou eiqui para ansinar uas i daprender outras. Ansinar, nó: falar deilhas. Eiqui i ne l pátio i na rue i ne l barco i ne l camboio i ne l jardin i adondequiera que mos ancóntremos"
Nun acabei sien le fazer ber que la classe ye nuossa. Que todos ténen l dreito de falar, çque fale un de cada beç i nun tire la palabra a quien stá cun eilha."

Sebastião da Gama, Diário

Hoije l die ye mi nomeado: para alhá de la República, diç que tamien se celebra l Die de l Porsor. You nun sou muito de dies de isto i daquilho, mas cumo sirbe de çculpa para screbir un cachico de Mirandés, eiqui queda un cibo de l Diário (screbido hai más de 50 anhos) de Sebastíão da Gama, poeta i porsor (nun sei se por esta orde, mas isso tamien pouco amporta), a mod'houmenaige a todos ls porsores.