01/10/08

Hai 42 anhos




Fui ne l purmeiro die de l més d’Outubre de l anho de 1966, que you cheguei a Lisboua pula purmeira beç. Arrimado a las siete de la manhana, l Camboio frena na staçon de Sant’Aplónia, i un cachico mais abaixo ende stá la Doca de la Marina i dende pa l Alfeite. Sou melitar, cun dezassiete anhos.

L que ten haber esse die i essa era i la relaçon que hai cun nós i l die d’hoije? You cuido que bastante, puis siempre que rebuolbo l tiempo até esse die, als mius dezassiete anhos, dou-me de cuonta dua cousa que ten a ber cul que stou a fazer agora, screbir an mirandés. Cul demais nun iba eiqui a cunsumir-bos, mas subre l mirandés si bos querie dezir algue.
Cuido que fui l ampeço dun abandono de l falar mirandés que anté anton era la mie percipal i sola fala. Até esse die nun tenie necidade, nun percisaba doutra fala, naide me pedie para nun la falar i naide me dezie que nun l’antandie. Até esse die solo na scuola ye que habie quedado proibido de la falar, mas fuora deilha la fala de la mie criaçon era para mi l modo de cumbibir, lhidar i star culs mius i cun todos. S'andrento de la scuola nun la falaba esso nun quier dezir queilha fusse amenaçada.
Chegado a outro modo de bida, cul cuntato cun outras gientes i outros questumes, la fala mirandesa quedou a ser solo ousada an ancuontros de cunterráneos i las idas a la tierra de Miranda.
L tiempo fui passando i l pertués fui-se adelantrando an todo i la fala cada beç mais squecida i sustituida. Era l’amposiçon de la lhéngua fuorte subre la lhéngua nun oufecial i tomada cumo caçurra i ousada por giente que nun sabie falar.
Fui perciso chegar al anho de 1999 cula aprobaçon de la lei que la tornou oufecial, i esso solo fui possible grácias a l’antrega i muito trabalho de muita pessonas, para que naide se sentisse mal cula fala. I la scrita cul salimiento de la Cumbençon Ourtográfica de la Lhéngua Mirandesa.
Era berdade que ne l coraçon de to ls mirandeses eilha staba biba i bien biba, nun se muorriu, nun fui sustituida. Mas fui perciso algun tiempo, fui perciso ls porsores i ambestigadores screbí-la i ansiná-la cumo se fai an to las outras. La mirandesa si l percisaba porque eilha an quaije todo era solo falada.
Esta ye la rezon porque lhigo esta era. I agora (hoije), eiqui stou you 42 anhos apuis, bien ou mal screbindo mirandés.




4 comentários:

AF disse...

Buonas nuites Faustino,

L purmeiro retrato de l tou testo nun s'antende bien, yá que parece nun tener a ber cul assunto de l testo. Nun mos l quieres splicar?
Gustei muito de l tema que eiqui pones i de la reflexon que fazes subre la nuossa lhéngua i las rezones por que la fumus deixando de falar. Serie antressante que cada un/ua lhebasse l sou pensar mais loinge.

Un abraço i inda bien que agora screbies mirandés i cuntinas a falá-lo. Cuido que agora bai a ser para siempre, al menos essas son las mies spranças.

Amadeu

faustino.antao disse...

Oulá amigo Amadeu

Ye berdade percisaba duas palabricas.
Fui sacado ne l redadeiro anho ( nunca mais fui capaç nien stube alhá an de Stembre) a la selombra dun frezno ne l Naso quemendo la merenda, cun mius pais (stan a la mie dreita) i miu tio Bitorino de la Speciosa, primas i mais parientes, antes de benir pa la marina.
Esta ye la lhigaçon.
Puis amigo Amadeu las cousas fúrun mais ou menos assi, cuido que cun to l mundo, nun tenemos que mos ambergonhar.
Agora, cumo dezies noutro lhugar nós somos i siempre fumos de la paisaige, tenemos la oubrigaçon de dar ua upa pa la melhorar sien la stagar.
Nunca ye tarde recoincer i quien sabe s'esso mos dá fuorças para trabalhar, i tamien essa paisaige de la lhéngua stá melhor grácias a ti i outros que tanto ténen dado a eilha.

Un abraço
Faustino

José Ventura disse...

"Armano" Faustino:
Un bício que you tengo yá todos ls dies, lhougo que chego al trabalhoyé poner la escrita an die. I como nun podie deixar de ser passar ua bista de oulhos pelo Froles Mirandesas i hoije arregalei mius oulhos al ber aquele retratico que em l abono de la berdade nun yé nabo de l teu nabal, L retratistapossibelmente terá sido l nosso amigo Zé Manobras ne l Grupo 1 Escoelas da Armada en Quinta das Torres V.F.X. Mas porque poneste eiqui este retratico bien pimpon de nuossos armanos cunterranios stás çculpado. Un abraçon. José ventura.

faustino.antao disse...

Armano Jesé

Se tu cuidas que l miu nabal ye assi tan probezico anganhas-te.
Tengo esse i muitos mais, mas nun te ls amostro para nun seres lhambisqueiro, i l retratista fui siempre l mesmo, i nun fui l miu eilustre i stimado amigo José dos Anjos por quien tengo la maior de las stimas.
Se cuidas que sabes todo, nun sabes.
I mesmo que tu nun me perdonasses, drumie assossegado na mesma, tu solo falas assi para quedares bien bisto, porque an ti la manha medrou tanto cumo tu ou mais, la defrença ye que tu usabas gorra quando eras pequerrico i la manha nun, agora eilha ye scabelada.
Mas nun te digo mais nada que lhabar ls çofinos a quien ls tenga pretos ye tiempo perdido.

Un fuorte abraço
Faustino