26/06/07

L tiempo

*
Falar de l tiempo que nun ye nuosso, i que queremos agarrar. L tiempo ye ua cousa que anda porriba de nós, que só mais tarde damos por el. Purmeiro anda alhá loinge, aceinha-mos, i nós biramos-le las cuostas. El que passe, que lhougo fazeremos las cuontas çpuis de la scuola. Depuis chega de mansico, i trai las purmeiras cuntrariedades. L anho ten sido malo, pa l outro todo será çfrente. Stou tan oucupado cun tanta cousa, que nien dou por el, nun fura ls garotos a lhambrá-lo. Dei por mi a botar cuontas l tiempo palantre. Stremeci cul balor ancuntrado. Quije tornar para trás, i nun fui capaç. Quije reambantá-lo i çcusou-se. Olho pa las streilhas i nun las beio, scuito l'auga a correr ne l rigueiro i nun oubo nada. Fiç un sfuorço pa l ancuntrar; ye l tiempo de l nuosso tiempo.

Sem comentários: