01/03/12

CAMÍN DE CANTARES VII

.
Tie SAGRARIO DE CABREIRA

Ende stá tie Sagrario de Cabreira cunsante pediu Tiégui.
Todas estas cousas son amportantes para l studo de l mirandés, yá que ye ua lhéngua deribada de l lhatin popular que se falaba onde las legiones assentórun, nomeadamente la VII que tenie l sou sitio percipal acerca de onde hoije ye Leon (Spanha) donde l bino l nome i que fui sede de l "reino de Leão".
Nun bamos a falar de lhéngua nien de stória porque desso solo sáben ls antendidos.


2 comentários:

Ana disse...

Buonas tardes, Primo,

Ye la segunda beç que neste blogue ye apersentado este bídeo. La purmeira beç se nun m'anganho, fui Tiégui que l puso aqui i yá na altura cheguei a dezir l que me pareciu amportante. Mas mais amportante inda son las pessonas que percísan dua lhéngua para quemunicar. Nun ye ua finalidade mas si un meio, un meio de spresson. Respeitemos-lo !

Tiégui disse...

Ye Cabreira, no Cabrera. Scuitai bien qu'eilles assi dizen.

"Esta muyer chama-se Sagrario"
"Stamus sentindu falare'l cabreirés"

Anton, nu qu'eilla diç nu arrecuineceis ende'l jogu de lus assoprus y la cuônta dal gallu pintu ? Son las mesmas palabras, ye issu qu'hai que dezir ! Se no habiêmus puôstu un vidiu an inglés que tamiên yê ua lliêngua pra quemunicar...