Muitos de ls que stamos a par destas cousas subre la lhéngua mirandesa, l salimiento destes lhibros antegrados na coleçon “An Mirandés” yá stabamos a la spera puis l sou repunsable anformaba-mos de l trabalho nesta área.
Mas pa la maiorie de ls mirandeses i pertueses, an special ls lheitores de la “Fuolha Mirandesa” de l Jornal Nordeste, tubo agora n'eidiçon desta sumana la ambora, porque alhá stá un testo que çcribe bien la berdadeira eisséncia destas publicaçones, retratos de las cápias mais l nomes de las outoras.
Son cinco lhibros de cinco scritoras mirandesas dua andada, que fírman assi la sue caminada na scrita i na lhéngua de la sue ourige, tamien todas eilhas yá mos habien rebelado l sou balor cultural, l sou afeto, la sue dedicaçon an publicaçones dantes quier an blogues n'anternete quier na Fuolha Mirandesa.
Stan de parabienes, cumo de parabienes stá la lhéngua mirandesa, alhá diç l dito l camino fai-se caminando, l camino de la lhéngua mirandesa bai-se fazendo screbindo, publicando i falando, un pouco eiqui outro pouco eilhi porque debagarico tamien se bai loinge i estas cousas lhieban tiempo. I las publicaçones de lhibros a la par de la fala son ls modos de chegar mais loinge, son las formas d’agarrar na lhéngua i traie-la siempre cun nós.
Ls lhibros siempre fúrun i cuntináran a ser ls berdadeiros mensageiros dun tiempo, siempre fúrun ls repunsables de chegar a nós las cuontas, las bibéncias i questumes de geraçones, tamien estes serán ne l feturo l registo que quedou, apuis de se perder quaije todo.
De la scrita destas ties yá you saquei motibaçon para querer siempre mais l mirandés, cul salimiento de ls lhibros tengo la certeza que motibáran muita mais giente, i aguçáran ls deseios de ler cada beç mais.
Cumo tamien tengo la certeza que son un anriquecimiento pa la cultura.
L salimiento de mais estes lhibros, nunca será de mais dezi-lo, tamien ye fruito de muito trabalho, ampeinho i dedicaçon de l porsor Amadeu i la eiditora Zéfiro, que Dius bos l pague, porque assi fazeis la felcidade de muitos de nós que suonha ber bien alhebantado este património.
Dues de las scritoras son associadas de l’Associaçon Cultural i Recreatiba Nial de la Boubielha (ACRNB)- Zenízio, ua deilhas zde la purmeira hora, outra nien tanto, mas todas eilha mos merécen muito carino porque muito carino ténen to ls associados pula fala mirandesa.
Nun me pouparei, quier eiqui quier ne l site (www.nialdelaboubielha.org) de l'Associaçon an screbir i dibulgar to las einiciatibas que pormóban ls lhibros, cumo siempre l tengo feito ne l que toca a la lhéngua i cultura mirandesa.
Sem comentários:
Enviar um comentário