Ls anjos tamien chóran

I se chóran!

Este chorar nun ye só botar lhágrimas acá para fuora, que se calha até ye l que mais se bei i l de menos sufrimiento.

Nó

L que you quiero dezir, nien siempre ten que ser subre la fuorma dua torriente de lhágrimas, scorrendo pulas anrugas de la cara a baixo, quantas bezes l chorar ye seco, tan seco cumo un camino çpezinhado de las ruodras de ls carros acarrejando, adonde l sbolaciar dua buladeira alhebantarie la maior de ls pulberinos.

Ye esse chorar que duol, pula cierta mais que l outro, porque ye arrecolhido, queda ancerrado, aferrolhado ne l mais íntimo de cada un de nós, ye tan ruin i tan malino, que l sou poder çtruidor solo s’acumpara a uas cardas, arregunha i scarba tanto que nun hai sano que nun s’ancarbunhe i muorra.

Ye assi que se m’asparece que muita buona giente bai quedando nestes tiempos, i toda esta giente nun fai pantominas nien lhamúrias, porque esse nun ye l sou feitiu, sufre porque ye bítema, bota-se a fazer cuntas, cuontas que nun son de l sou rosairo, cuontas que nunca debie fazer.

Son homes i mulhieres que se bótan a percurar realizaçon porfessional, son eiletrecista, son técnicos de cuntas, d’anformática, comunicaçon, de paisaige, de arquitetura, de obras, de cultibo, son anfermeiros, porsores, eiducadores, dezenhadores, de moda, de las artes. Homes i mulhieres de todas las eidades i de mais bariadas porfissones, que quieren trabalhar, quantos deilhes yá dórun tanto de l sou sfuorço, mas agora fúrun caçados nua crise que nun ye deilhes, que nada fazírun para que benisse, puis eilhes nun tubírun bagar para zbanjar, porque só tenien que trabalhar.

Eilhes que fúrun la garantie dua eiquenomie, fúrun garantie de haber salude, ansino, cultura, pan, auga, lhuç, casas, stradas, eilhes fúrun cumo anjos que siempre stubírun d’atalaia.

Agora quedai-bos por ende, cumo arados, biendas, çachos, patarras, fouçes, maças, fraugas, lhagares que sóbran.

Agora la sociadade que nun s’aporcatou agarra-se al znorte eiquenómico, nun le fai l cuntra punto, nun le dá garanties, mas pide-le que s’aquemode, que se cunfuorme, que ten que ser deste modo.


Cumo ye malo i castigador, inda hai quien diga que ls anjos nun chóran.