15/09/08

La fuonte probe

Assi stá agora la fuonte, nun ye un modo muito dino.



Dei l títalo a este testo “Fuonte Probe” i até l scribo cun lhetra grande, porque cuido que si l ye. Eilha bai quedando squecida, cumo acuntece als probes, i tengo miedo que seia de beç. Podie chamar-le fuonte amouchada, çpreziada, sbarrulhada, todo esso eilha ye mas cuido que probe le queda bien. Mas deixai-me que bos diga, eilha se calha ye la mais rica ó tan rica cumo las demais que hai an Zenízio i sou termo.
Porque nun le chamo fuonte squecida, porque nun stá, puis siempre que se fala an fuontes quier séian bielhas ou menos bielhas améntan neilha. Porque yá fúrun muitas las bezes que pessonas que sei que s’anteréssan i ténen stado i stan ne ls çtinos de la freguesie fálan que gustarien que eilha fusse amanhada i tubisse ls mesmos mimos que las outras, benisse a star a la çposiçon de quien la querga ber i admirar. Bien acerca hai outra i yá lhebou las atençones i hoije stá amanhada.
Falo de la fuonte de ls “Raposos”. Cuido que ten este nome porque stá andentro dua cortina cuas huortas i serien d’alguien cun esse nome. Sei porque ls antigos fálan que era adonde l pobo íba a colher auga puis a eilha s’iba antrando por un porton que alhá stá i un carreiron. Nun stando an campo público, l que la çfrençaba d’outras, esso nun ampedie que fusse de serbentie de todos.
L’auga las fuontes i las pessonas éran casamientos mui sérios, porque nun serien poucas las temporadas de berano que l'auga scasseaba por muitos lhados.
L tiempo demudou, la fuonte de ls Raposos spera pulas buonas ganas d’alguien cun repunsablidade pul património i se calha algun denheiro para bolber a quedar a la par de las outras. Ye un património mui rico i dino para quedar ansilbado cumo stá.
Bezina de l’antiga Scuola Purmária adonde l mais de ls Zenizienzes daprendimos a ler i screbir i hoije ye l’Associaçon Cultural i Recreatiba “Sol Nascente”, eilha solo nun mos ambergonha porque stá fuora de las bistas. Amanhada i sinalada tenerie muitas besitas pula cierta. Ye causo para dezir, las cousas que mais debrebe squecemos son las que stan a la nuossa puorta i que mais bien mos fazírun. Matou la sede a muita giente al lhargo de seclos, mas cumo agora yá hai auga ancanhada, nun se percisa deilha, squecimos-la, angratos ye l que somos.
Nas scuolas spertamos pa la sabedorie, n’Associaçon daprendemos a ounirmos-mos pa l bien i pa l que ye de todos. A miu ber l que fai falta para este i outros causos ye la cuncéncia coletiba. Criar un mobimiento de ls amigos de l património, puode nun resolber mas ajudarie pula cierta.
Até que hai mais cousas que solo quedarie bien falar deilhas, zirrar siempre.




1 comentário:

adeusdado disse...

Oulá Faustino
You tamien me lhembro bien desta fuonte, pudera, pus quando andubimos a la scuola era un de ls sitios por onde andabamos.
Oubrigado por traer a la mimória ls sitios de nino, que son l património de l nuosso coincimiento

Válter