Até hai uns tiempos datrás you nun paraba para pensar,
tengo cuncéncia desso.
Agarrado a todo l que fazie, botaba dedicaçon i entrega
total.
Dízen ls antendidos nestas cousas de las ciéncias de
l’houmanidade que siempre fizo bien a to l mundo, parar de beç an quando un
cachico. Aporbeita-lo para fazer reflecion de la bida, nuossas posturas culs
outros, tarefas que aceitemos, eisame de las atebidades lhaborais i culturais.
I quien sou you pa ls zmintir!
Mais digo, esses studiosos, antendidos na matéria ténen
rezon.
Puis bien, you por rezones bárias stou-me dando cunta quanto
ye buono parar para refletir, fazer ua abaluaçon de todo l que stá al miu
redor, l trabalho que fiç, se buono ou malo, abaluar las cumpanhies que tube i
tengo, las scuolhas que fiç, las amizades se son berdadeiras ou falsas, de
quien dá balor ou quien çprézia.
Neste cachicos chego a muitas i buonas conclusones, nien
todo l que fiç fui bien feito, fui buono, tamien me dei cunta que nien todas
las scuolhas na mie bida fúrun buonas, nien todas las amizades son berdadeiras.
Par’alhá destas i muitas outras conclusones inda me dei
cunta, que ye la que mais me duol,
porque sou trabalhador, dedicado i fago las cousas cun hounestidade, algua
giente zprézia l miu trabalho.
Splicaçon, só ancuntro ua, só zprézia l trabalho de ls
outros quien nun fai nada, porque esses nun sáben dar balor, nun le custa.
Sem comentários:
Enviar um comentário