11/02/15

Crónica dua Fiesta (Zenízio)


Ne l passado deimingo die uito (8) de febreiro ne ls alredrores de Lisboua, l’Associaçon Cultural i Recreatiba Nial de la Boubielha(ACRNB) pormobiu l tradecional  “Dous de Febreiro”, tamien conhecido por  “Festa de Nossa Senhora das Candeias”
Estes juntouros regionales que acuntécen por bias de comemorar dies festivos, que dantes solo se fazíen nas aldés, a miu ber acuntécen cumo acuntece culas semientes, eilhas suóltan-se de las arbles i apuis bolando son lhebadas para adonde calha. Quando cáien na tierra bótan raízes, nácen i médran. Eiqui quien zampeinha la beç de las semientes son las pessonas, que scapando-se, apuis s’ajúntan i fórman las quemunidades. Traiendo cun eilhas todo l ADN dun pobo ne l que toca a questumes, bibéncias i tradiçones, outra cousa nun se speraba, que nun fusse fazer renarcer adonde stan queilho que tenien na sue tierra d’ourige.
Hoije sien selombras de dúbedas puode dezir-se que fui l que acunteciu cula nuossa quemunidade, cumpuosta por Zenizienses, sous familiares, recendidos i amigos que lhieba a lhargos anhos, sien anterrupçon, esta prática de la fiesta, ne ls alredores de Lisboua, na freguesie de la Sobreda, fiesta ourganizada pul’Associaçon C. i R. Nial de la Boubielha.
Assi ne l passado die uito, arrimado a meidie, las pessonas ampecórun a chegar al sagrado de  la “Igreja da Paróquia do Imaculado Coração de Maria em Vale Figueira” cumo se beníssen de Bárrio de Maçaneira, de Bárrio de Belharino, de Bárrio de Baixo ou de Bárrio de l Molinico cumo acuntecia alhá na Zenízio, chubindo las scaleiras i antrando naquel spácio sagrado que cumbida a siléncio i meditaçon. Tubimos apuis ls saludos i deseios de bienbenidos dados pul senhor cura António Morais, (amigo i cumpanheiro de Bilachana) respunsable desta paróquia. Que dando einício a la Santa Missa mos ajudou a mantener spráncia i ganhar fuorças pa l die a die, nua andada de crestianos de fé que somos, acreditando an Nuossa Senhora de las Candeias faziemos ls cántico i lheituras an mirandés . Rezemos pula salbaçon de las almas de todos aqueilhes familiares, parientes i amigos que yá mos deixórun.
Puosta que stubo la parte relegiosa, botemos-mos al almuorço, porque la bida nun para i a la par de l’alma tamien l cuorpo percisa, de faca, garfo, cacharro de bino i lhéngua suolta, fumos dando lhargas a las cumbersas, an sprito abierto, lhonas i cuontas nun faltórun. A miu ber esta parte de l die ye rica, nun ye bien pul quemido, que eiqui bótan-mos siempre quemer pouco untado i muito afidalgado, bien defrente de las bocheiras, chouriças que quemiemos alhá, mas si porque la xurdeira roubamos tanto que pouco tiempo mos queda para cumbersas l resto de l anho.
Aporbeitemos un cachico de tiempo i alhá cumprimos cua oubrigaçon statutaira que la bida de l’Associaçon eisige, aprobando las cuontas i dando l boto an abono para mais un anho de trabalho a la direçon.
I para ancerrar esta crónica que yá bai lharga, la causa associativa lhieba-me l coraçon i l’alma, i peçque a muitos de ls mius cunterráneos, que sien pagas todo fázen para que todo steia bien nestes dies festibos, por esso bien haiades i nunca deixeis smorecer este sprito de l “Dous de Febreiro”, la Fiesta de Nuossa Senhora de las Candeias que sempre mos ouniu.

Faustino Antão

2 comentários:

leonardo antao disse...

Buonas nuites Faustino,

Desta Crónica çtaco estas ancantadoras palabras: “…, la causa associativa lhieba-me l coraçon i l’alma, i peçque a muitos de ls mius cunterráneos, que sien pagas todo fázen para que todo steia bien nestes dies festibos, por esso bien haiades i nunca deixeis smorecer este sprito de l “Dous de Febreiro”, la Fiesta de Nuossa Senhora de las Candeias que sempre mos ouniu”

Ls mius perfundos agradecimientos a todos ls que parteciporan neste cumbíbio, na special al Padre António Morais puls mui anriquecedores ansinamientos que mos trasmitiu na Missa i a bós Faustino que cuntribuístes pa la sue dibulgaçon.
Biba Zenízio!!!

Un arrochado abraço, para todos ls que participórun neste cumbíbio.
Leonardo

leonardo antao disse...

Parabienes Faustino por esta antressante crónica publicada ne l Jornal Nordeste!

De muitas cousas de que ye feita la bida, las melhores son la conbibéncia i l’amisade de la nuossa quemunidade zeniziense!

Un arrochado Abraço,
Leonardo