La tradiçon de San Balantin

Un cachico pur todo l mundo, comemora-se ne l próssimo die 14 de Febreiro l Die de San Balantin, mais coincido cumo l die de ls cumbersados (namorados).

 Mas quien fui San Balantin i porque ye que este santo i mártele Romano birou l patrono de ls cumbersados? 

 Fui l que you percurei saber:

 Amporta çtacar que las comemoraçones de l die 14 de Febreiro cumo l die de ls cumbersados i de San Balantin, ten bárias splicaçones.

 Uas son tradiçones crestianas, outras romana i pagana.

 L’Eigreija Católica recoinhece trés santos cul nome de Balantin, mas aqueilho que fai la lhigaçon als cumbersados cuídan ls repunsables tener bibido ne l seclo III, an Roma, i que se muorriu cumo mártele ne l anho 270.

 Cuonta tamien la lhienda que San Balantin antes de ser Santo fui cura crestiano al tiempo de l Amperador Cláudio II, que cula gana de formar un eisército remano taludo i fuorte, proibiu ls casamientos de ls jobes. Ua beç que poucos éran ls que íban a las suortes, i nanhun s’ouferecie cumo boluntairo pa la tropa.

 Esta lhei Amperial fizo cun que l cura Balantin se reboltasse i fizo muitos casamientos a las scundidas.

 Para mal de ls sous pecados, que ls curas tamien ls ténen, nien ls casados fúrun capazes de l salbar. Çcubierto, preso, maltratado i por cundenaçon quedou sien la cabeça ne l die 14 de Febreiro ne l anho de 270.

 Assi cumo muitas outras lhiendas, tamien esta ten algues bariantes que acrecéntan algue a la stória.

 Ua deilhas ye que anquanto staba na cadena, Balantin era besitado pula filha de l xefe prisional a menudas bezes, cun quien falaba muito i de quien birou amigo.

 Ne l die de la sue muorte, (die 14) deixou par’eilha un scrito adonde dezie: 

 “De l tou Balantin”

  Ampeçando eiqui la tradiçon de scritos antre ls cumbersados, que se mánten até ls dies d'hoije.

 La lhienda de tradiçon pagana armana-se cula stória de l mártele crestiano, ua beç que na Roma Antiga, se comemora l die 15 l Festibal Lupercalia, que ne l caléndairo romano, era l mesmo tiempo l ampeço de la Purmabera. Nas biesperas desse die, éran puostos an cacharros scritos cun l nome de rapazas romanas que çpuis cada rapaç los íban a tirar. Assi sendo era tradiçon que l nome que le salie an suorte era la sue namorada anquanto duraba l Festibal, ou até puodie ser l anho todo.  

 Quijo que la crestianizaçon eibolutiba de ls questumes romanos, la fiesta de la Purmabera benisse a dar lhugar a las comemoraçones an honra de San balantin.

 Cul passar de l tiempo, l 14 de Febreiro quedou assinalado cumo la troca de mensaiges amorosas antre ls namorados, subretodo n'Anglaterra i an Fráncia.

Alguns anhos apuis ne ls Stados Ounidos, adonde la tradiçon stá mais anstitucionalizada, ua beç que ls scritos de san Balantin yá éran bendidos ne l ampeço de l seclo XX.

 Ne ls dies d'hoije ye comemorado an muitos paízes de l mundo, cumo ampurron para ls cumbersados i casados ouferecíren cousas.

 An Pertual nestes dies nun queda de fuora nien deixa la tradiçon muorrir-se.

 Aporbeítan ls cumbersados i cumbersadas, tius i ties para nesse die tener géstios i fazer festicas que ne l sou die a die nun se fáien.  

 Ua frol, un regalo,un ambite, por bien pequeinho que seia, nesse die ye grande i quantas bezes çculpa para un die ou nuite bien guapa i maior que las outras.

Que buono serie que San Balantin spargisse este ferbor l anho anteiro.