04/03/20

Ua cuonta




Miedo de ser artista


Marie si tubo arreceios daqueilha máquina que l tiu rializador traíe al ombro.

I todo se passou inda nun hai muitos anhos.

Mas antes de bos cuntar la cuonta toda deixai que bos diga, l que uns nun le gusta, outros i outras deseian de cuorpo, coraçon i alma.

Porque l que nun falta porende ye giente que se znuda de l cachaço als pies, amostrando l que agora ten i nun tenie, se cumpon que nien spantalho an sementeira de nabina, se rebolca an todo l que ye sítio, se mete ambaixo i an riba para ser artista de cinema.

Marie nun staba nien bien nien mal bestida, staba cumo siempre, cumo las demás pastoras quando guárdan sous ganados. Xal, lhenço que l’ancubrie la cabeça para atamar l reciu benido de l aire que assopraba de ls lhados de la raia seca i la ruoca de filar.

L ganado pacie eili na fundura de ls Chanos, termo stribado al Cabeço de l Naso nas marras de l termo de Zenízio cul de la Pruoba, ls perros stiraçados ne l chano fazien cumpanha a la pastora, cumo siempre, bien acerquita de la strada de Samartino.

Sien s’aporcatar parou ua carrinha bielha toda sgatafunhada – que le damos hoije l nome “Pão de Forma” – na strada i bota-se un tiu a caras a eilha c’ua máquina de filmar más outro c’un grabador agarrado por un filo a un scuitador, a ua moca que más s’asparecie a ua maçaroca.

Marie, que habie mandado calhar ls perros que tamien stranhórun toda aqueilha abordaige, nun stubo cun meimeios.

-Parai, parai ende bien loinge de mi que you nun quiero essas cousas cumigo, you nun quiero que saqueis retratos. Podeis retratar l ganado, canhona a cahona, ls perros que yá se calhóran mas la buona de la Marie nun l’agarrais ende nesse apareilho…

L rializador que yá alguns meses andaba cul camarada puls termos i lhugares de la raia, praino mirandés i Castilha/Leon, bien ateimou q’aqueilho nun fazie mal ningun.

Dezindo-le:

- Solo quiero fazer uns pequeinhos relatos i decumentairos para registrar pal feturo. De pessonas que ténen afazeres cumo esta de pastora, que fálen la fala d’acá, l mirandés, saber quales son ls buossos questumes.  Ídes a quedar pa la Stória i las nuobas geraçones quédan a saber cumo era dantes. Cuntar atrabeç de l cinema porque ye que tantas pessonas d’eiqui se fúran, se scapórun “a salto”, pa la Spanha i Fráncia.

Mesmo assi Marie nun quijo. Nun se cumbenciu.

Dezindo:

- Mesmo assi nun quiero retratos.

Nun precisaba de ser lhebada an retatos pul mundo. Nun querie ser coincida nien recoincida, nun querie ser mirada nien xaldrocada por naide.

- You acá me bou gobernando i tocando la bida palantre culas upas de l miu tiu, de pastora sien lomeada. Podeis tener buonas antençones, mas nunca fiando.

Ye causo para dezir: l que uas bótan fuora a outras bien se l’antolha.

Faustino Antão

Sem comentários: