10/11/19

Sposiçon







Fui cumbidado a star, çponer ls mius lhibros.


Na “II Amuostra Eitenografica” ua einiciatiba cultural pormobida pula “ aesca - Associação Espaço Sociocultural Adorar Artes “ ne l die 27 d’Outubre ne l Pabilhon Multiusos na Quinta da Marialba an Corroios.

Cumbite feito pulas respunsables i derigientes dest’Associaçon, porsoras Doroteia Costa i Margarida Grossinho.

La porsora Doroteia Costa mulhier que se ten çtacado pul trabalho i dedicaçon a la cultura, artes i associatibismo de la region.

Assi cumo l porsora  Margarida Grossinho na área de studos de porjetos, puis stubo lhigada al studo de l porjeto d’ampacto ambiental de la IC5, que cumo to l mundo sabe lhiga de l “Alto do Pópulo a Dues Eigreijas-Miranda de l Douro” que tubo la publicaçon an bilhingue, traduçon feita pul nuosso bien coincido, studioso, cronista i porsor António Bárbolo Alves.

Mulhier que nun tenendo ouriges na region mirandesa nien stamuntana ye apaixonada pul mirandés, pula nuossa lhéngua, lei todo l que puode i l tiempo lhibre permite, merca lhibros, scribe ansaios cun base ne l social. L redadeiro ansaio que screbiu – talbeç un die quede a público – fui feito apuis de l salimiento, publicaçon i leitura de l remanse “ La Galhega ”, que ten todo l social i geográfico lhigado a la barraige i tierra de Miranda, las demudas que porbocou nas gientes de ls alredrores.

Cumbite que aceitei de bun gusto, porque fui la purmeira beç i iba a tener la possiblidade de la lhéngua mirandesa – cultura – atrabeç de la scrita, de ls lhibros spostos chégaren a muita giente que por ende passou, que doutro modo nun l podien fazer, puis era tamien die de las atebidades eiquenómicas – benda - que se fai to ls últimos deimingos de cada més neste spácio.

Ende muitas fúrun las pessonas que tubírun cuntato culs lhibros –  cun curjidade i ganas de saber, alhá fúrun birando alguas páiginas, tentando fazer lheitura de l que bien screbido, outras balorizando estas einiciatibas an público – mas ua cousa you quedei a saber.

Mesmo que to l mundo saba que la Lhéngua Mirandesa yé ua Lhéngua Oufecial de Pertual, inda ándan muitas pessonas, que çcoinhécen, nun fázen eideia de l caminho que la Lhéngua fizo anté eiqui, de l que se stá fazendo i inda stá pur fazer.

Ye ua oubrigaçon de todos ls que sáben, cumo quien diç nuosso deber, cuntinar, trabalhar, para que este património cuntine a fazer camino cumo fizo ne ls redadeiros anhos.


Cuido que baliu la pena, stan de parabienes la “aesca”, l mirandés, la scrita. 



Faustino Antão

Sem comentários: