20/01/17

Publicaçon de l lhibro "Meia Ambuça de Cuontas"


-L’aprendizaige, melhor dezindo, l coincimiento que tengo agora de la scrita, fui feito al lhargo de l tiempo, cun ampeinho, muita sastisfaçon i agrado.

-Daprendi-lo lendo, lendo muito l que screbírun i scríben ls scritores nesta área - testos, lhiendas, cuontas, poesie - l que ls porsores, mestres, ambestigadores íban publicando i inda cun classes de lhéngua i cultura mirandesa.

-Porque yá hai muito trabalho lhiterairo çponible.

Reconhecida que stá cumo lhéngua oufecial pul Dec. Lhei 7/99 de 29 de Janeiro pul’Assemblé de la República Pertuesa, i feita la Cumbénçon Ourtográfica de la Lhéngua Mirandesa, decumiento i testo purparados por eilustres i reconhecidas porsoras i porsores de formaçon lhénguistica.

-Bibindo you an cuntato cula quemunidade mirandesa, ua quemunidade spriente i conhecedora, que zde lhougo antendiu que l mirandés par’alhá de ser ua hardança de ls nuossos antepassados ye tamien un patrimonho cultural dua region, que habie i hai que perserbar para un bien giral, un bien nacional, outro modo nun tenie de parteciar senó screbir i publicar.


-Assi sendo este lhibro - Meia Ambuça de Cuontas - i ls outros publicados son l modo de houmenagear l pobo que siempre l falou, cunserbou cumo modo de comunicaçon, zde siempre cumo fala anté ls dies d’hoije, ye l’houmenaige a todas i todos aqueilhes que acraditórun, ambestigórun, ansinórun i ansínan, steian antre nós ou yá mos deixórun.

-Son cuontas cun oujetibo, cumo todo l que scribo an mirandés, registrar usos i questumes, tradiçones i lhiendas, bibéncias, palabras i chamadeiros, para qu’assi atrabeç de la scrita haba cuntinidade, que quede algue que sirba de teçtemunho i studo ne l feturo.

-Son tamien registros que pula bia de la magie de la scrita, an lhibro puoden ser admirados ne ls dies d’hoije.




1 comentário:

leonardo antao disse...

Parabienes Faustino por mais este eicelente lhibro! Mmui anriquecedor de l'escrita mirandesa subre bibéncias, questumes i tradiçones de l praino mirandés! Un arrochado abraço,
Leonardo