De pouco se fai muito, pa l bien i pa l mal.
“Por bias de
se perder un crabo perdesse ua ferradura, por bias de se perder ua ferradura
perdesse ua cabalho, por bias de se perder un cabalho perdesse ua mensaige,
porque nun s’antregou ua mensaige a tiempo perdesse la guerra”.
Cuido que este bielho dito dezideiro
por adonde you ampecei esta cuonta ye coincido de meimundo, chinés talbeç, mas
para mi sirbe para you acumparar al que porqui se bai passando.
Tamien digo que ye solo un modo de screbir porque de l que you quiero falar,
nien mete ferraduras nien mete cabalhos nien hai guerra.
Talbeç seia solo sisma mie i pa ls demais nun tenga l’amportança que you le
dou. Talbeç l que para mi son cousas de cultura, d’ounion, camaradaige i cumpanheirismo, pa
ls demais séian solo rabeiras.
Las pessonas cálçan çapatos, nun son béstias mas la mensaige essa si se puode
perder i la lhuita porque to ls dies se ten que ateimar, essa si nun dou
chancadas nien andou palantre. La lhuita por dibulgar la lhéngua i cultura
mirandesa, mantener amisades, scochar l’eignorança, aclariar l que se daprendiu, melhorar l saber, por todo aqueilho que seia mantener i fazer medrar coinciminto, motibaçon
i l’ounion. Nun andou.
To ls que me coinhécen sáben bien quanto you gusto de daprender, i que ls
outros dapréndan, cousa que percuro to ls dies, nien que seia pequeinhos
ansinamientos. Tamien sei, que solo son daprendidas çpuis de muito ancalcadas.
Cumo nun palheiro, quanto mais s’ancalcar la palha mais cabe i
melhor queda.
Cheguei a ua cuncluson.
Nesta lhuita de dar pa la
cultura, puis assi debe ser ancarada, to ls suldados son poucos, i quando l
sfuorço que ten que se fazer ye muito, l melhor i mais cierto ye puxar a la
quarta, nun ye botar suldados fuora.
Sem comentários:
Enviar um comentário