19/09/12

"Monsieur Giscard"

A la squierda: Rafael Alberti; a la dreita: Santiago Carrillo

Morriu-se onte an Madrid, cun 97 anhos d’eidade, Santiago Carrillo, aquel que fui dirigente stórico de l Partido Comunista Spanhol, l PCE, de 1960 até 1982, i que naciu an Gijón, nas Astúrias, an 1915, yá quaije un seclo por cunseguinte.

Staba you a cunduzir i a oubir al mesmo tiempo l rádio quando iba pal trabalho lhougo pula manhana quando oubi essa ambora i l comentador puso-se anton a amentar nua anedota a perpósito desse home político spanhol que a mi tamien me chamou l’atençon… Un dado que ten grácia i yá agora puode-se dezir que se mos bénen por acaso an mimória dados angraçados quando alguien se muorre esso a miu ber ye bun sinal an relaçon a essa pessona.

Cuntou l jornalista an francés que Santiago Carrillo  quando tubo que se eixilar an França durante quaije 40 anhos depuis de la guerra cebil spanhola i la derrota an 1939 cumo acunteciu a meio melhon de republicanos cumo el que nun quejírun sujeitar-se al regime ditatorial de Franco tubo tamien que mudar de nome i ampeçou a  chamar-se anton « Giscard », « Monsieur Giscard »....  i  que splicou un die, nua antrebista, Santiago Carrillo, que fui la mulhier del que até le dou l’eideia i l ajudou a scolher esse nome: un apelhido francés mui corriente particularmente na region de Clermont-Ferrand ne l centro de la França adonde eilha habie bibido, mais percisamiente ne l departamiento de l Puy-de-Dôme, que you recomendo a todos para ua besita un die porque ye ende por eisemplo que puoden ser bistos antigos bulcones, hoije extintos mas únicos na Ouropa cuntinental ; region essa bien cunhecida tamien hoije por ciertas familhas de Brunhosinho por eisemplo, ne l cunceilho de Mogadouro, ou mesmo de Sendin que eimigrórun para essa region, bai a fazer uns quarenta ou cinquenta anhos i que ancuntrórun alhá na altura rapidamente trabalho na cunstruçon cebil cumo tamien ne l einorme cumplexo andustrial que inda reperséntan hoije las anstalaçones de ls fabricantes de pneus de la marca Michelin.
Mas tornando a Santiago Carrillo que por bies de l franquismo se biu oubregado a eisilar-se an França pul menos binte anhos antes de ampeçáren a chegar tamien nesse paíç las fuortes bagas de eimigraçon que cunheciu Pertual an special a partir de ls anhos 60, parece que l nome de “Giscard”  fui scolhido  i sugerido afinal pula mulhier del por ser un apelhido corriente nessa region de l centro de la França; un nome bien francés çtinado mui probablemente a nun lhebantar suspeitas i permitir a esse dirigente político ne l eixílio cumo tamien a la familha del de bibiren sien séren mui anquemodados...

Sabe-se que só depuis de la muorte de Franco an 1975, tamien an Madrid, (Tenie Carrillo na altura yá 60 anhos), i subretodo a partir de 1977, l PCE fui finalmente legalizado i que Carrillo puode tornar anton a bibir an Spanha i fui até eileito deputado nas Cortes, tal i qual l poeta tamien comunista cumo el, Rafael Alberti por eisemplo,  sien percisáren de bibir a partir dessa altura, nien un nien outro, cumo habie sido l caso, scundidos i eisilados, ou tamien cun outro nome…

Assi i todo esse apelhido de « Giscard » faç hoije sunrir mais dun aqui an França subretodo zde que an maio de 1974, depuis de haber sido bárias bezes tamien menistro yá ne l tiempo de l general de Gaulle ou de Georges Pompidou, fui eileito para Persidente de la República francesa i durante siete anhos,  Valéry Giscard d’Estaing, un home político cun ouriges el tamien ne l centro de la França, nessa region de l Puy-de-Dôme i de Clermont Ferrand, mas afiliado al cuntrairo de Santiago Carrillo a un partido que por sue beç nunca fui cunsiderado de Squierda i inda menos de Strema–Squierda cumo siempre fui l caso de  l PCE, mas si de la Dreita Liberal francesa, un partido inda nun hai muito presidido i representado por Nicolas Sarkozy i que puode ser acumparado ou assemelhado al PSD que eisiste hoije an Pertual i que defende  eideias i projetos políticos muitas bezes oupuostos als de un partido por eisemplo cumo l PCP…

 
Cun que anton Santiago Carrillo que se morriu onte chegou a scolher por acaso durante l sou eixílio an França esse apelhido de « Giscard », l mesmo que l de l futuro persidente Giscard d’Estaing!
Ne ls purmeiros tiempos, pula cierta para dar l’ampresson que era un francés cumo outro qualquiera… mas cul tiempo, la refréncia a esse nome nun deixou de fazer sunrir… L que ye que podie aproussimar dues personalidades políticas tan defrentes? Un, Valéry Giscard d'Estaing, membro eiminente dun partido de la Dreita liberal; i el: Santiago Carrillo, tamien chamado "Monsieur Giscard" afinal, mas antifranquista, eixilado de la guerra cebil i cun eideias de Squierda? I se inda hoije essa cuincidéncia a nible de l nome mos parece cómica ye porque naide se squeciu assi i todo, pul menos aqui an França, de ciertos dados relacionados cul berdadeiro “Giscard”, cumo ye tamien chamado l persidente Valéry Giscard d’Estaing, que anfeliçmente nien siempre soubo tomar buonas einiciatibas durante ls sous mandatos; alguas inda hoije cunsideradas pouco sérias ou até redículas: achaba por eisemplo VGE ua eicelente eideia pedir para ir a comer an casa de ciertos franceses de la classe média, el que siempre fizo parte de las classes mais faborecidas, i que esses ancontros assi i todo mui pouco spuntáneos ou naturales fussen mediatizados… mas pior inda : chegou a aceitar  VGE que un ditador,  Jean-Bedel Bokassa  de la República Centro-Africana, le oufrecisse grandes cuntidades de diamantes pa l sou uso i la sue fortuna pessonal, el Valéry Giscard d'Estaing… erro diplomático i tamien moral que tubo tamien cumo cunsequéncia la nó reeleiçon desse home político cumo persidente de la república i la bitória de l socialista François Miterrand, an 1981.

Se calha tal i qual cumo este anho cul fracasso de Sarkosy i la bitória de François Hollande...

Anton nun ye berdade,  « Monsieur Giscard » ?!!
 

P.S. L programa que me dou l’eideia de screbir este testo passou onte, Quarta-feira 19 de Setembro, na rádio France-Inter.


7 comentários:

  1. Buonas nuites Ana Maria,

    Gusto deste buosso testo, mas gusto pouco de ls políticos atuales. Çculpen-me este zabafo, mas las cundiçones persentes de la Ouropa i la forma cumo l mundo de la política se ourganiza, mostra-me que ls políticos nun colocan l poder al serbício de causas justas para todos, mas si an funçon d'antrisses eiquenómicos de ls poderosos ó d’antrisses de las sues classes d'ourige. La dita “crise” ye fruito de políticas sociales anjustas.

    Un abraço,
    Leonardo

    ResponderEliminar
  2. Caro Leonardo,

    Só houbo ua cousa que me motibou a screbir este testo hoije: la mimória de meio melhon de spanholes que an 1939 passórun ls Pirinéus a pie porque nun querien sujeitar-se a ningua ditadura...

    Zde l die an que nós aqui an França tamien cheguemos, fui cun muitos deilhes que nós ampecemos a cumbibir i a saber l que a eilhes tamien habie acuntecido...

    Ls males de hoije só teneran cura se ls homes soubíren tamien oulhar para l que se passou hai 40, 50 anhos ou até un seclo atrás.

    Anton, buonas reflexones!

    ResponderEliminar
  3. Buonas nuites Ana Maria,

    L que me motibou a fazer l comentairo, fui la lheitura destas quadras de António Aleixo:

    Nun me déian mais çguostos
    Porque sei raciocinar…
    Solo ls burros stan çpuostos
    A sofrer sin protestar!

    Esta máscara einorme
    Cun que l mundo mos aldraba,
    Dura anquanto l pobo drume,
    Quando el acordar acaba.

    Un abraço,
    Leonardo

    ResponderEliminar
  4. António Aleixo: porque nó...

    Só que a mi nun m'antressa falar an "burros"

    Buonas nuites

    ResponderEliminar
  5. Buonas tardes, Leonardo,

    Tengo pensado que talbeç you nun tenga bien antendido l sentido de las buossas palabras. Yá era tarde trasdonte quando stubimos a trocar esses nuossos comentários i you yá a pensar an m'ir mas ye pa la cama. Quando fur possible i se quejirdes, retomemos anton essa nuossa cumbersa. Claro que por bezes, a distáncia, nien siempre ye fácele.

    Un abraço.

    ResponderEliminar
  6. Buonas nuites Ana Maria,

    Agradeço esta mensaige. Gustaba de cuntinar la cumbersa cun bós, l que me dá mui prazer, mas tengo pouco tiempo, porque bou partir de fin de sumana pa la casa na Charneca de la Caparica, adonde nun tengo anternet , i solo regresso na Segunda.

    Ye probable que l miu comentairo nun fusse bien antendido. Cumo bós bien sabeis, la política ye un meio fundamental pa l progresso de las sociadades i la melhor forma de fazer eiboluir l'houmanidade, pus son eilhes que fázen las lheis que regen i detreminan todo.

    Por esso, l que todos nós zeiamos ye que ls políticos atuen siempre cun hounestidade, antegridade i amor al pobo que ls eilegeu i nunca por ambiçon pessonal, por troca de fabores, ó por usurpaçon de meios que pertencen a toda l pobo.

    Por esso, la mie crítica será siempre i solo pa ls políticos que nun saben eisercer ls sous cargos cun justícia i hounestidade i nó presten un buono serbício al pobo que ls eilegeu.

    Un abraço,
    Leonardo

    ResponderEliminar