Naide chora al miu lhado
Nien you choro, sien alento
Cumo puode alguien chorar
Se auga nun ten por drento!
Sou suberbibiente de mi
Nien sei porque deba ser
De tantos tombos, yá morri
Nien you sei se stou eiqui
Que nien pedi para nacer
Sou suberbibiente dun paíç
Que nun sabe se me morri
Outros me ban a lhebar
Para mundos loinge deiqui
Sou un suberbibiente
Nua tierra que çconheço
Mai, naide chora comigo
La bida an que solo nun çqueço
L andrento de tue barriga!...
Buonos dies Tie Adelaide.
ResponderEliminarMui guopo. Adorei
Beisicos
José António Esteves
Tristes rialidades pul mundo todo; nuns sítios mais, noutros menos,...mas ua rialdade mui cruel.
ResponderEliminarBs
Adelaide
Genial! li i gustei de reler.
ResponderEliminarParabienes, beijico
Félç
P.S Stube na Speciosa i achei grande piada a ua scultura que stá adelantre de la Associacon, yá scribistes algo eiqui sobre isso? se si passou-me a l lhado.
Ei Felç,
ResponderEliminarInda nun se me habie lambrado. Qualquiera die yá scribo. Tngo que tirar pormeiro un retrato que aquilho merece.
Beisico,
Delaide