Cousas guardadas nua arca, recordaçones dóndias dun tiempo de primaberas, cheiros doces de frutos de un tiempo, daquel tiempo an que las streilhas ancendiaban l ouniberso, daquel tiempo an que trapos se guardában para tapar outros cuorpos ou para amostrar tiempos idos.
Rebolbi las arcas para que l cheiro a bós apanhasse aire. Un die hei-des amostrar la grandura de ls xambricos, ls linos, cambraias de algodon an beç de licras. Tiempo benirá na que las flores cairán i haberá frutos fecundados por buossas abeilhas yá tardiegas, para que l bístades ls algodones an beç de licras i outros filos sacados de plásticos ou de petrólio.
Tamien you gustarie de me acarinar ne ls mius panhales, nos xambricos i nas ambultas...
Fazímos-te ua capa castrada de lhana i ua ambuolta cor de bino i ua touca, bordados a seda, mui lindos i a acumparar cun la capa. Eras mui fraquita quando naciste, mas quando te batizemos, cun quinze dies yá stabas mais gordica, ibas mui linda, mui pimpona.
Nunca cheguei a ber nada de l que fúrun ls mius luxos porque outro cuorpo habien de cobrir lhougo a seguir, para que l friu i la pobreza se atamásse. Nunca ls cheguei a ber, ua beç que fusse, mas pulas çcriçones siempre ls bi i, agora a screbir, stou a bé-los: La ambuolta carmin bordada i cun bicos bordados na punta de baixo, l gorro eigual cun ua pelica branca de coneilho, todo a acumparar cun ls castrados de la capa cun castricos de la mesma quelor carmin.
Nunca precisórun de arca nien de nafetalina que l matásse la polielha, mas na arca de l miu pensar eilhes siempre quedórun, a cheirar a lheite de amor que inda que bolsiado nun azeda.
Apuis, fui cuntinando a remexer na arca, xambricos i casaquitos de un i outro, lheite que anquelustrou cedo de mais i que nun l pude dar muito tiempo, nos tiempos de corridas acontra l tiempo, mas que inda mexendo agorica, todo me cheira a lheite i l sinto l toque de piel fina de seda.
Andube mexendo nas arcas adónde la polielha nun ye capaç de fazer açágos...
Buonas tardes Delaide,
ResponderEliminarSolo quien ye mai puode scebir un testo tan guapo i tan cheno de sentimientos que nien la polielha ls açaga.
Un abraço,
Francisco
Oubrigada Francisco. Dizes bien... nien l lheite bolsiado azeda!
ResponderEliminarBeisicoc
Delaide