13/11/09

Bolar



Abriu-se l culo al bicho, tembra l coraçón.
Ambaixo ua nubre cuorre al para trás, cembas de algodón
Ganchadas foficas prenhadas d’auga an goticas a dezafiar:
Antón? Poula an mi nun esperes más.
Mergulhamos no bazio, ganhamos alas
Son eimoçones a ls trambolhones
Quedou l miedo para trás.
Arrefucen-se las queixadas cul aire que atrabessamos
Nun minuto, escassos sigundos a plainar
Cousa de pouca dura
Nesta magie pura: bolar.

4 comentários:

  1. Debe ser ua cousa fantástica. Nunca me dou para essa abintura; tube amigas que si fazien. Pena nun me tener abinturado.
    Beisico

    ResponderEliminar
  2. l'eimaginaçon ye ua cousa marabilhosa

    ResponderEliminar
  3. Que cuntento quedo an ber-te escrebir na nuossa lhéngua DD :)
    L tou mal (quiero dezir, t tou bien) fui ampeçar. agora amolas-te, yá nun tenes çculpa, ou pensas que ye solo rambóia?

    Abraço

    ResponderEliminar