11/05/10

A sonhar screbirei...


Sento-me ne la fralda dun poema
Feito sierra, feito monte.
Chega al cielo esse poema
Arriba de nubres i streilhas
Muito alhá de l´hourizonte.

Acaçai-me-lo! You nun l chego...
Quiero ber quien l´assinou
Que fazendo assi un poema
Na tierra el nun cabie
I até al cielo chegou.

Para quei tan alto querer
Se you chubir nun sou capaç!
Cun ls mius dedos angaranhidos
De l carambelo de l mundo
Solo quiero screbir un poema
De justícia, amor i paç.

Sento-me ne la fralda dun suonho
I pul suonho chubirei...
Poema más alto que monte
Más iegre que ye la sierra
Porque l suonho screbirei...





2 comentários:

  1. Senta-te un nubres, chube a las streilhas, suonha palabras i solta-las na pantalha, dezindo: paç, morada, salude, eiduçon, justícia i tamien pan...

    bjs,

    ac

    ResponderEliminar
  2. Ye pul suonho que tenemos que ir caminando, Antonho, senó la bida ten pouco sentido.

    Bs

    Delaide

    ResponderEliminar